10 وهدے پِرئون آیانی نزّیکّا رَست، اِسراییلیان چمّ چست کرتنت و مِسریاِش دیستنت که آیانی رَندا کپتگاَتنت. اِسراییلیان سکّ تُرست و هُداوندئے کرّا پِریاتِش کرت.
نون سکّیانی تها هُداوندئے گوَرا پریاتِش کرت و آییا چه سکّیان رَکّێنتنت.
وهدے پهرێزکار پریاتَ کننت، هُداوندَ اِشکنت و آیان چه سجّهێن سکّیانَ رَکّێنیت.
بله وهدے که آیانی پریاتی اِشکت، دیستی که چۆن پرێشان اَنت،
اۆدا که هچ تُرسے نێست اے سَکَّ تُرسنت، چیا که هُدا شمئے اَنگِرّ کنۆکانی هڈّان شِنگ و شانگَ کنت، تئو اِشان شرمندگَ کنئے، چیا که هُدایا آ چه وت دئور داتگاَنت.
مِهرئے تها تُرس نێست. سررێچێن مِهر، تُرسا گارَ دنت. چێا که تُرس چه سِزائے هئیالا کئیت و کَسے که تُرسیت چه مِهرا سررێچ نبوتگ.
نون سکّی و سۆریانی تها گۆن هُداوندا پریاتِش کرت و آییا چه جنجالان رَکّێنتنت.
موسّایا هُداوندئے کرّا پریات کرت و هُداوندا موسّا داری ٹُکّرے پێش داشت. موسّایا دار آپا دئور دات و آپ شیرکن بوت. اۆدا هُداوندا په مهلوکا هُکم و پَرمانے گیشّێنت و مهلوکی چَکّاست.
تئو سکّیانی ساهتان پریات کرت و من ترا رَکّێنت، من گْرندان اَندێم اتان و ترا پَسّئو دات، مِریبائے آپانی کرّا ترا چکّاستُن. اۆشت...
وهدے پِرئونا مهلوک رئوگا اِشت، هُدایا آ چه پیلِستیانی مُلکئے راها نبُرتنت، بِلّ تُرے آ راه گوَنڈتر اَت، چێا که هُدایا گوَشت: ”بلکێن جَنْگے بگیپتِش و ببَجّنت و مِسرا پِر بتَرّنت.“