بچار، باندا همے وهدا من اَنچێن تْرندێن ترۆنگلے گوارێنان که چه اِد و پێش مِسرا هچبر نبوتگ، چه هما وهدا بگر که مِسرئے بُنپد اێر کنگ بوتگ تان رۆچِ مرۆچیگا.
پِرئونا گوَشت: ”باندا.“ موسّایا گوَشت: ”اَنچُشَ بیت که تئو گوَشئے. پُگُل چه تئو و تئیی لۆگان، چه تئیی هِزمتکار و مردمان دورَ بنت و تهنا کئورا جَلّنت، تانکه تئو بزانئے که مئے هُداوندێن هُدائے مَٹّ نێست.“
مَدَگ سجّهێن مُلکا اَنچُشَ پۆشیت که کَسّ زمینا دیستَ نکنت. هرچے که چه ترۆنگلا پَشت کپتگ، مدَگِشَ وارت. تئیی هَمُک درچک و دار که زمینا رُدیت، آییا هم ورنت.