22 گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێنچُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“
آییا مئے کئوم رَد دات و رێپێنت، مئے پیرێنانی سرا باز زُلم و زۆراکی پِرّێنت و هُجّ کرتنت که وتی نُنُّکێن چُکّان، چه لۆگان ڈنّا دئور بدئینت که بمرنت.
دژمنانی دلی گَردێنت تان چه آییئے کئوما نپرت بکننت و آییئے هزمتکارانی هلاپا پَندَل بسازنت.
گۆن اِشان گوَشتی: ”وهدے شما اِبرانی جنێنان چُکماتَ کنێت، چِلّگیئے بَشانَها بچارێت، اگن چُکّ بَچکّے، بکُشێتی و اگن جنکّے، بِلّێتی.“
دو سالا رند پِرئونا وابے دیست که نیلّئے کئورئے کرّا اۆشتاتگان.
پِرئونئے جنکّا سَپْت پَچ کرت و نُنُّک دیست. نُنُّک گرێوگا اَت. پِرئونئے جنکّا آییئے سرا بزّگ بوت. گوَشتی: ”اے چه اِبرانیانی چُکّان اِنت.“