19 گوَشتی: ”بچار، من ترا سرپدَ کنان که گَزبئے گُڈّی وهدا چے بیت. هرچے که تئو دیستگ هلاسیئے گیشّێنتگێن وهدئے بارئوا اِنت.
چێا که هُدایا آیانی دلا داتگ که هُدائے مکسدئے سرا کار بکننت، همشئور ببنت و وتی بادشاهیا رسترا بدئینت تان هما وهدا که هُدائے هبر سَرجم و پوره ببنت.
دوێن بادشاه، په بدنیّتی یکّێن پَرزۆنَگا نندنت و گۆن یکدومیا درۆگَ بندنت بله کامیابَ نبنت چێا که هلاسی، گیشّتگێن وهدا کئیت.
رندا من آسمانا دگه هئیران کنۆک و بلاهێن نشانیے دیست، هپت پرێشتگ که هپتێن گُڈسری اَزابِش گۆن اَتنت، گُڈسری، پمێشکا که گۆن اِشان هُدائے گَزب سَرجمَ بیت.
کئوم زَهر گپتگاَنت و تئیی گَزب آتکگ. مُردگانی دادرسیئے وهد رَستگ. تئیی هِزمتکارێن پئیگمبران، تئیی پَلگارتگێنان و هرکَسا که تئیی نامئے تُرس هست، کَسان و مزن، آیانی مُزّ دئیگئے وهد آتکگ و همایانی برباد کنگئے وهد که زمینا برباد کنگا اَنت.“
هُدائے راز هما رۆچان سَرجمَ بیت که هپتمی پرێشتگ وتی کَرنایا جنَگیَ بیت، هما پئیما که هُدایا گۆن وتی هِزمتکارێن پئیگمبران جار جتگ.“
ایسّا مَسیهئے هما اِلهام که هُدایا آییارا دات تان وتی هِزمتکاران هما چیزّان پێش بداریت که اَلّم زوتّ بئیگی اَتنت. آییا وتی پرێشتگے په وتی هِزمتکار یوهَنّایا رئوان دات تان اے اِلهام آشکار ببیت.
آیانی دئورئے گُڈّی زمانَگا، وهدے سَرکشّی چه گێشا گێشترَ بیت، هئیبَتناک و پِتنهسازێن بادشاهے کئیت.
آ رۆچان، اَپسۆز په لاپپُرّ و چُکماتێن جنێنان، چێا که مُلکئے سرا باز سکّی و جنجالَ کئیت و اے کئومئے سرا هُدائے کَهرَ کپیت.
تئو جاهَ جنئے و ترا سَهیونئے سرا بزّگَ بیت، چێا که سَهیونئے سرا رهم کنگئے وهد آتکگ، آ گیشِّتگێن وهد رَستگ.
بله تئو، او دانیال، اے هبران رازے بدار و کتابا تان هلاسیئے وهدئے آیگا مُهر بِجَن. بازێنے اِدا و اۆدا رئوت و زانَگ چه گێشا گێشترَ بیت.“