24 دهێن کانٹانی مانا اِش اِنت که چه اے بادشاهیا ده بادشاه چستَ بیت و دگه یکّے چه اِشان و رَند چستَ بیت و اے، پێسریگێنانی ڈئولێنے نبیت و سئے بادشاه پرۆشَ دنت.
من آییئے سرئے دهێن کانٹانی مانا هم زانگ لۆٹت و اے دگه کانٹئے مانا هم که رندا رُست و آییئے دێما چه آیان سئے کانٹ کپت، بزان هما که چمّ و دپی پِر اَت و بَٹاک جنَگا اَت و گِندگا چه اے دگران مَستر اَت.
پدا بادشاه وتی دلئے تبا کارَ کنت و وتا چه سجّهێن هُدایان بُرزتر و پُرمڑاهترَ گِندیت و هُدایانی هُدائے هِلاپا اَنچێن هبرَ کنت که مردم هئیرانَ بنت. تان هما وهدا کامیابَ مانیت که گَزبئے وهد سَرجم نبوتگ. هما چیزّ که بئیگی اَنت، اَلّمَ بنت.
پدا پرێشتگا منا روهئے تها گیابانێا برت و من جنێنے دیست که اَنچێن رُژنا سُهرێن رسترێئے سرا نِشتگاَت که کُپری نامان پۆشتگاَت و هپت سَرَگ و ده کانٹی پِر اَت.
اے پاد و پادانی لنکک که نێما پتکگێن گِل و نێما آسِنئیگ اَتنت و تئو دیستنت، اے بهر و بانگێن بادشاهیے بیت، بله اِشیئے تها آسِنئے مُهری مانَ بیت چێا که تئو آسِن گۆن پتکگێن گِلا هئوار دیست.