30 پدا بادشاها شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ، بابِلئے دَمگا مسترێن اُگده داتنت.
نون دانیالا گۆن بادشاها دزبندی کرت و بادشاها شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ بابِلئے دَمگئے کارانی مستر کرتنت. دانیال وت بادشاهئے دَربارا نِشت.
اے چیزّانی بارئوا چے بگوَشێن؟ اگن هُدا گۆن ما گۆن اِنت، کئے مئے دژمن بوتَ کنت؟
اگن کَسے لۆٹیت منی هِزمتا بکنت، گڑا آ لازم منی رَندگیریا بکنت و هر جاه که منَ بان، منی هِزمتکار همۆدا گۆن من گۆنَ بیت. اگن کَسے منی هِزمتا کنت، منی پت آییا شرپدارَ کنت.
بله او بادشاه! لهتێن یَهودی هست: شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ، هما که تئو بابِلئے دَمگئے سرکاری کارانی اُگده داتگاَنت، آیان تئیی هُکم نمَنِّتگ. اے مردم نه تئیی هُدایانی هِزمتا کننت و نه تئیی مِکّ کناێنتگێن تلاهێن بُتا سجدهَ کننت.“
هُداوندَ گوَشیت: ”آ که منا دۆستَ داریت آییا نجاتَ دئیان و هماییئے پُشت و پناهَ بان که منی ناما زانت.
آ هما درچکئے پئیما اِنت که رُمبۆکێن جۆسرێئے کِرّا کِشَگ بوتگ و مۆسمئے سرا نیبگَ دنت و تاکی نگیمّرنت، هرچے هم که کنت کامیابَ بیت.
دربارئے کارمَستِرا آیانا نۆکێن نام پِر کرت. دانیالئے نامی بِلتِشازَر، هَنانیائے شَدرَک، میشاێلئے میشَک و اَزَریائے اَبِدنِگۆ کرت.
بادشاه نِبوکَدنِزَرا سی گَز بُرز و سئے گَز پْراهێن تلاهێن بُتے اَڈّ کناێنت و بابِلئے دَمگا، دورَهئے دَشتا مِکّ کناێنت.