31 او بادشاه! تئو چارگا اَتئے و بلاهێن بُتے دیستِت. اے مزنێن و سکّێن درپشناکێن بُتے اَت که تئیی دێما مِکّ اَت و گِندَگا تُرسناک اَت.
گڑا شئیتانا آ، یکّ بُرزێن جاگهێا برت و په یکّ دمانے دنیائے سجّهێن بادشاهی پێش داشتنت و
نون شئیتانا یکّ سکّێن بُرزێن کۆهێئے سرا برت و چه اۆدا دنیائے سجّهێن بادشاهی و آیانی شان و شئوکتی پێش داشتنت و
بادشاه نِبوکَدنِزَرا سی گَز بُرز و سئے گَز پْراهێن تلاهێن بُتے اَڈّ کناێنت و بابِلئے دَمگا، دورَهئے دَشتا مِکّ کناێنت.
هما دمانا منی هۆش آتک و منی بادشاهیئے شئوکتئے هاترا منی شان و مزنی پدا په من آتک. منی سَلاهکار و میر و مِهتران منا در گێتک و منی بادشاهی تَهت پدا منا دئیگ بوت و منی اِزّت چه پێسریگێن اِزّتا باز گێشتر بوت.
واب اِش اَت. نون ما اِشیا تئوِ بادشاهئے دێما مانا کنێن.
او بادشاه! تئو بادشاهانی بادشاه ائے. هما ائے که آسمانی هُدایا ترا بادشاهی، کُدرت، زۆر و واک و شان و شئوکت داتگ و