پاکێن روه تچکا تچکَ گوَشیت که آهری زمانگان لهتێن مردم ایمانا یلهَ کنت و رَد دئیۆکێن روهانی رَندا کپیت و هما تالیمانی نێمگا رئوت که پَلیتێن روهِشَ دئیَنت.
تلاه، نُگره، گرانبهاێن سِنگ و مُروارد، لیلُمێن گُد، جَمو و هریر و رُژنا سُهرێن گُد و هر پئیمێن وَشبۆێن دار، هر پئیمێن آجێن چیزّ، چه گرانبهاێن دار، بْرنج، آسِن و سِنگمَرمَرا جۆڑ کرتگێن چیزّ،
آ، په وتی پتانی هُدایان هچّ پرواهَ نداریت و جنێنانی واهگئے پَرواها هم نکنت. په اے دگه هُدایان هم پَرواهَ نداریت، چێا که آ، وتا چه اے سجّهێنان بُرزترَ کنت.