31 آییئے پئوج جاهَ جنت، مزنێن پرستشگاها، هما مُهرێن کلاتا پلیتَ کنت، هر رۆچیگێن کُربانیگان بندَ کنت و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ همۆدا اێرَ کنت.
چه هما وهدا که هر رۆچیگێن کُربانیگ بند کنگ و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک‘ مِکّ کنگَ بیت، یکّ هزار و دو سد و نئوَد رۆچَ بیت.
یکّے کئیت و گۆن بازێنێا تان هپتگێا مُهکمێن اَهدے کنت، بله هپتگئے نیاما کُربانیگ و هئیراتان بندَ کنت. پلیتی و بَژّناکیئے بانزلئے سرا بێران کنۆکے کئیت، تان وهدے که هما آکبت که په آییا گیشّێنگ بوتگ، آییئے سرا کپیت.“
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت،
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ هما جاگها گندێت که آییئے جاگه نهاِنت،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت، ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت.
و دهێن کانٹ که تئو دیستنت، ده بادشاه اَنت که اَنگت هچّ بادشاهیاِش نرَستگ، بله آیان رسترئے همراهیا په یکّ ساهتێا بادشاهیئے اِهتیارَ رسیت.
وهدے شما گندێت که اورشَلیم، پئوج و لشکرا چپّ و چاگردا اَنگِرّ کرتگ، گڑا بزانێت که اِشیئے وئیرانیئے وهد نزّیکّ اِنت.
سُهب و بێگاهانی همے شُبێن که ترا گوَشگ بوت، راست اِنت. بله اے شُبێنا رازے بکن چێا که اے هما آیۆکێن وهدئے رۆچانی بارئوا اِنت که اَنگت سکّ دور اَنت.“
اے، سکّ زۆرمندَ بیت بله چه وتی جندئے واکا نه. سکّێن بلاهێن تباهیَ کاریت و هرچے که کنت، کامیابَ بیت. اے، زۆراوَر و پاکێن مردمان تباهَ کنت.