11 جنوبئے بادشاه هِژمَ گیپت، شمالئے بادشاهئے دێما درَ کئیت و گۆن آییا جنْگَ کنت. نون شمالئے بادشاه بلاهێن پئوجے یکجاهَ کنت، بله اے پئوج، جنوبئے بادشاهئے دستا پرۆشَ وارت.
من دیست که آ، دێم په گوَرانڈا پێداک اِنت. سکّ هِژم گپتگ. پاچِنا گوَرانڈ جَت و دوێن کانٹی پرۆشتنت. گوَرانڈا آییئے دێما هچّ زۆر مان نێستاَت. زمینئے سرا دئوری دات و پادمالی کرت. کسّ نێستاَت که گوَرانڈا چه آییئے زۆرا برَکّێنیت.
پدا جنوبئے بادشاه زۆرمندَ بیت، بله آییئے یکّ سالارے چه آییئے جندا هم زۆرمندتِرَ بیت و گۆن مزنێن واکێا شمالا مُلکے اَڈَّ کنت و وتی مُلکا هُکمرانیَ کنت.
بله چه رۆدراتک و شمالا آیۆکێن هال، آییا تُرسێننت، سکّ هژمَ گیپت و په بازێنێئے برباد و گار کنگا درَ کئیت.
هر جاگه که انسان، جنگلی جانوَر و بالی مُرگ زندگ اَنت، هُدایا ترا اے سجّهێنانی سرا هُکمران کرتگ. تلاهێن سر، تئو ائے.
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
چه اے پئوجئے پرۆش دئیگا رَند، جنوبئے بادشاه گُروناکَ بیت و هزاران مردمَ کُشیت بله اَنگت بالادستَ نبیت،
پدا هلاسیئے وهدا، جنوبئے بادشاه آییئے سرا اُرُشَ کنت و شمالئے بادشاه جنوبئے بادشاهئے سرا توپّانێئے ڈئولا گۆن اَرّابه، اَسپتاچ و بازێن لانچێا مانَ رچیت. بازێن مُلکێئے سرا اُرُشَ کنت و چه اۆدا چۆ توپّانێا گوَزیت.