27 آ پاد آتک و راه گپت. راها، گوَهتگێن مردے دیستی که هَبَشَهئے مُلکا، ”مَلکه کَنْداکَهئے“ کلیتدار اَت. اے مرد اورشَلیما په زِگر و دْوایا شتگاَت و
کاسِد چه مِسرا کاینت هَبَشَه اشتاپیا وتی دستان دێم په هُدایا بُرزادَ کنت.
مِسر و بابِلا گۆن همایان هۆر هسابَ کاران که منا زاننت، پیلیستیه و سورا هم، گۆن کوشا هئوار. اِشانی بارئوا گوَشگَ بیت: ”اے همۆدا پێدا بوتگ“.
هما مردم که ائییدا په پرستشا اورشَلیما آتکگاَتنت، آیانی تها لهتێن یونانی هم مان اَت.
جُست و پُرسئے رۆچا، سَبائے مَلکه گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کئیت و آیان مئیاریگَ کنت، چێا که سَبائے مَلکه چه دنیائے آ دستا آتک تان سُلئیمانئے هِکمتا بِشکنت. بله نون چه سُلئیمانا مسترێنے اِدا اِنت.
په تئیی پرستشگاهئے هاترا که اورشَلیما اِنت بادشاه په تئو ٹێکیَ کارنت.
نون وتی اَرّابهئے تها نِشتگاَت و دێم په وتی مُلکا پِر تَرّان، اِشئیا نبیئے پاکێن کتابا وانگا اَت.