33 هُداوندا گوَشت: ’وتی سواسان در کن، اے جاگه که تئو اۆشتاتگئے، پاکێن جاگهے.
هُدایا گوَشت: ”نزّیکتر مئیا. وتی سواسان کَشّ که اے جاگها که تئو اۆشتاتگئے، اے پاکێن جاگهے.“
اے تئوار که چه آسمانا آتک، ما هما وهدا وت اِشکت که گۆن آییا پاکێن کۆهئے سرا اتێن.
من په شمئے گناهانی پشۆمانیا، شمارا گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله هما که چه من و رَند آیگی اِنت، چه من زۆرمندتر اِنت و من آییئے کئوشانی دست گِرگئے لاهک هم نهآن. آ شمارا گۆن پاکێن روه و آسا پاکشۆدیَ دنت.