38 انّوگێن جاورانی بارئوا، منی شئور گۆن شما همِش اِنت که چه اے مردمان دست بکَشّێت و اِشان یله بدئیێت. چێا که اگن اِشانی اے کار و مکسد چه انسانانی نێمگا اِنت، بێشکّ په سرَ نرسیت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”هر نهالے که منی آسمانی پتا نکِشتگ، اَلّما گوَجگَ بیت.
اگن اِشیا همے ڈئولا یله بدئیێن، سجّهێن مردم اِشیئے سرا ایمانَ کارنت و رومیَ کاینت و مئے مزنێن پرستشگاه و کئوما چه مئے دستا پچَ گِرَنت.“
گڑا گوَشتی: ”او اِسراییلیان! هُژّار بێت که شمارا گۆن اے مردمان چے کنگی اِنت.
یَهیایا پاکشۆدی دئیگئے اِهتیار، چه آسمانا رَستگاَت یا چه انسانئے نێمگا؟ پَسّئو بدئیێت!“