چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ: ’گُلام چه واجها مسترَ نبیت.‘ اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت. اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت.
شَریَتئے زانۆگر و مزنێن دینی پێشوایان زانت که ایسّایا اے مِسال همایانی بارئوا آورتگ. پمێشکا، شئورِش کرت هما دمانا ایسّایا بگرنت، بله چه مردمانَ تُرستِش.