34 پمێشکا من گۆن شما دَزبندیَ کنان چیزّے بوَرێت تان زِندگ بمانێت، چه شما هچکَسئے سرئے مودانی ٹالے هم زیانَ نبیت.“
هُدایا شمئے سرئے مودانی هساب هم گۆن اِنت.
بله چه شمئے سرا یکّ مودے هم کمَّ نبیت.
تئو آپ وَرگا ائے و بَسّ. نون په وتی لاپ و هما نادراهیان که ترا گێشتر وهدا هستاَنت، کمّے شراب هم بوَر.
هُدایا شمئے سرئے مودانی هساب هم گۆن اِنت، گڑا متُرسێت چێا که شمئے کَدر و اَرزش چه سجّهێن جِنجشکان گێشتر اِنت.
شمئے هئیال کنگئے وڑ و پئیم هما ببیت که ایسّا مَسیهئے بوتگ.
ایسّایا وتی مرید لۆٹت و گوَشتنت: ”منا اے مردمانی سرا بَزّگَ بیت، سئے رۆچ اِنت منی کِرّا اَنت و نون په ورگا هچِّش نێست. گۆن شدیگێن لاپا اِشان رُکست کنگَ نلۆٹان، چۆ مبیت که راها بتُسنت و بکپنت.“
وهدے گوَربام نزّیکّ بوت، پولُسا سجّهێن دِلبڈّی دات و گوَشتنت: ”شما تان چارده رۆچا ودار کرتگ که بارێن چے بیت و وَرد و وراکۆ دست هم نجتگ.