Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




کاسِدانی کار 26:18 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

18 ترا پمێشکا آیانی کِرّا راهَ دئیان، تان چمّانِش پَچ بکنئے. آ چه تهاریا رُژناییئے نێمگا بیاینت و چه شئیتانئے پُرزۆرێن دستا دێم په هُدائے راها بترّنت، تان گناهِش پهِلّ کنگ ببنت و گۆن هما مردمان شریکدار ببنت که چه منی سرئے باوَرمندیا پاک و پَلگار بوتگ‌اَنت.‘

Gade chapit la Kopi




کاسِدانی کار 26:18
90 Referans Kwoze  

بله شما هُدائے گچێن کرتگێن بادشاهێن روهانیێن پێشوا و پاکێن کئوم اێت، هُدائے جندئے کئوم اێت و آییا شمارا چه تهاریا دێم په وتی پرشئوکتێن رُژناییا گْوانک جتگ تان آییئے مزنێن کاران جار بجنێت.


نون شمارا هُدا و آییئے پُرمِهر و رهمتێن هبرانی سپردهَ کنان که آ هبر شمارا مُهر داشتَ کننت تان هۆر گۆن سجّهێن هُدائے پَلگارتگێنان میراس ببرێت.


ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“


تان په آیان که تهارۆکی و مَرکئے ساهگا نِشتگ‌اَنت، رُژنایی ببَکشیت و مارا دێم په سُهل و آسودگیئے راها رهشۆنی بکنت.“


آ که گناهَ کنت شئیتانئے چُکّ اِنت پرچا که شئیتان چه بُنگێجا گناه کنان اِنت. هُدائے چُکّ پمێشکا پَدَّر بوت که شئیتانئے کاران بپرۆشیت و زئوال بکنت.


پِتْرُسا گۆن آیان گوَشت: ”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت و چه شما هرکَس ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی بکنت، تانکه هُدا شمئے گناهان ببَکشیت. آ وهدا شمارا هُدائے پاکێن روه، تُهپه و ٹێکیَ رسیت.


ما زانێن که هُدائے چُکّ اێن و سجّهێن دنیا شئیتانئے زۆر و واکئے چێرا اِنت.


بله اگن وتی گناهان بمَنّێن، آ که وپادار و آدل اِنت مئے گناهانَ بَکشیت و مئے سجّهێن ناپهرێزیانَ شۆدیت.


من یَهودی و یونانی، دوێن پنت و سۆج داتگ‌اَنت که چه وتی رَدێن کاران تئوبه بکننت، هُدائے راها بگرنت و مئے هُداوندێن ایسّائے سرا ایمان بیارنت.


آییئے نامئے سرا، تئوبه و گناهانی پهِلّی باید په سجّهێن کئومان جار جنَگ ببیت. اے کارئے بُنگێج چه اورشَلیما بیت.


هچّ پئیمێن پلیتێن چیزّ یا هما که بَژّناکێن کارَ کننت و درۆگَ بندنت، اۆدا پُترتَ نکننت، بَسّ هما شتَ کننت که آیانی نام ”زِندئے کتابا“ نبیسگ بوتگ‌اَنت، هما گوَرانڈئے کتابا.


مێشانی پئیما گار و سرگردان اتێت، بله نون هماییئے کِرّا پِر ترّتگێت که شمئے اَرواهانی شپانک و سَمبالۆک اِنت.


هُداوندا مارا همے هُکم داتگ که: ’من ترا درکئومانی نور و رُژن کرتگ، که تئو رَکّێنگ و نِجاتا، تان دنیائے گُڈّی مرز و سیمسران برسێنئے.‘“


هُدایا مئیگ و آیانی نیاما هچّ پرک و پێرے نه‌اِشت، وهدے آ باوَرمند بوتنت، هُدایا آیانی دل هم پاک و پَلگار کرت.


وتی راستێن نێمگا نادێنت و سرۆک و رَکّێنۆک کرت، تانکه اِسراییلئے کئوما تئوبه و گناهانی پهِلّیئے مۆه برسیت.


من، تانکه جهانا آن، جهانئے رُژن آن.“


هُدائے دادرَسی اِش اِنت: نور و رُژن جهانا آتک، بله رُژنئے بدلا مردمان تهارۆکی دۆست داشت، پرچا که آیانی کار سِلّ اَتنت.


او دُردانگێن چُکّان! په شما نبیسگا آن چێا که هماییئے نامئے سرا شمئے گناه بَکشگ بوتگ‌اَنت.


آییا په شما آسمانا میراسے اَمبار کرتگ که اے میراس هچبرَ نپوسّیت، گارَ نبیت و اَبدمان اِنت.


اِشان گۆن راستیا پاک و پَلگار کن، تئیی هبر راستی اِنت.


تئو آییئے کئوما اے زانتا دئیئے که گۆن آیانی گناهانی پهِلّیا، هُدا آیانَ رَکّێنیت.


چه آکوبئے برات، ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، یَهودائے نێمگا، په هما گْوانک جتگێنان که هُداێن پتا دۆست اَنت و په ایسّا مَسیهئیگی گۆن شَرّێن پهرێزے دارگ بوتگ‌اَنت.


او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگ‌اَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟


مَسیها مارا مۆکت که چه آییئے وَسیلها اِبراهێمئے برکت درکئومان سر ببیت و چه ایمانئے راها مارا هما پاکێن روه برسیت که هُدایا کئول کرتگ.


رَندا، آیانی زانت و زانگی رُژناگ کرت تانکه پاکێن کتابانی مانا و مکسدا سرپد ببنت.


منی چمّان پَچ کن که تئیی شَریَتئے باکَمالێن چیزّان بگندان.


هۆش و سار بکننت و چه شئیتانئے داما بچُٹّنت، هما شئیتان که اے مردمی بندیگ کرتگ‌اَنت تانکه آییئے واهگا سرجم بکننت.


”هُداوندئے روه منی سرا اِنت، آییا منا رۆگن پِر مُشتگ تانکه وار و نێزگاران وشّێن مِستاگے برسێنان، منا دێمی داتگ که بندیگ و اَسیران آزاتیئے بشارتا بدئیان و په کۆران بیناییئے مِستاگا برسێنان، زُلم دیستگێنان برَکّێنان و


آ په دگه کئومان هُدائے بارئوا سرپد کنۆکێن رُژنے بیت و په تئیی بنی اِسراییلی کئوما پَهر و شانے.“


هما کئوما که زِندی تهاریا گوَستگ‌اَت، مزنێن رُژنے دیست و هما مُلک و ڈگار که اۆدا مَرک ساهێل اَت، اۆدئے جَهمنندانی سرا رُژناییا سر جت.


هُداوند کۆرانی چمّان پچَ کنت، هُداوند همایان چستَ کنت که لگَتمال اَنت، هُداوند پهرێزکاران دۆستَ داریت،


من چه شما بَسّ یَکّ چیزّے زانگَ لۆٹان، شمارا پاکێن روه شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا رستگ یا وَشّێن مستاگئے اِشکنگ و باوَر کنگئے سئوَبا؟


من مَسیهئے همراهیا سَلیب کشّگ بوتان. نون اے مردم که زندگ اِنت، اے من نه‌آن، مَسیه اِنت که منی تها زندگ اِنت. اے جسمی زندگی که منا هست‌اِنت، منا هُدائے چُکّئے سرا باور کنگئے سئوَبا هست‌اِنت که هماییا منا دۆست داشتگ و وتی جندی په من نَدر کرتگ.


نون اگن ما هُدائے چُکّ اێن، گڑا میراس هم برێن، چه هُدایا میراسَ برێن و گۆن مَسیها هم‌میراس اێن. چێا که اگن ما په راستی آییئے سکّی و سۆریان همراه ببێن، گڑا آییئے شان و شئوکتا هم شریکدارَ بێن.


که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و چه سجّهێنان پێسر، چه مُردگان زندگ ببیت، جاه بجنت و په وتی کئوم و درکئومان نور و رُژنئے مِستاگئے جارا بجنت.“


سجّهێن پئیگمبر، ایسّائے بارئوا گواهیَ دئینت، هرکَس آییئے سرا ایمان بیاریت، گناهی آییئے ناما بَکشگَ بنت.“


نون چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت و دێم په هُدایا واتَرّ بکنێت تانکه شمئے گناه و مئیار شۆدگ ببنت،


گڑا ایسّایا گوَشت: ”من په دادرسی کنگا اے دنیایا آتکگان، تانکه کۆر بینا ببنت و بینا کۆر.“


بله هرکَس که منی داتگێن آپا بوارت، هچبر تُنّیگَ نبیت. چێا که آ آپا که منَ دئیان، اگن کَسے بوارتی، چه آییئے درونا آپئے چَمّگے بُجیت که اَبدمانێن زِندَ بکشیت.“


ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”اگن تئو بزانتێن که هُدائے داد و بَکشش چێے و اے کئے اِنت که چه تئو آپَ لۆٹیت، گڑا اَلّما تئو گۆن آییا دَزبندی کرتگ‌اَت که منا آپ بدئے و آییا ترا زنداپ داتگ‌اَت.“


گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“


او بادشاه اَگْریپاس! من چه آ آسمانی شُبێنئے مَنّگا سر تاب ندات.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite