18 آییا وَرنا وتی مسترئے کِرّا برت و گوَشتی: ”منا کئیدیێن پولُسا لۆٹتگ و گوَشتگ که اے وَرنایا تئیی کِرّا بیاران، چێا که اِشیا گۆن تئو چیزّے گوَشگی اِنت.“
بله منِ پولُس که پیرمَردے آن و انّون ایسّا مَسیهئے هاترا بندیگ آن، مِهرئے بُنیادا گۆن تئو دَزبندیے کنان.
سئے رۆچا رَند، پولُسا رومئے شهرئے یَهودیانی کماش وتی کِرّا لۆٹتنت. وهدے آتک و یکجاه بوتنت، گۆن آیان گوَشتی: ”او منی براتان! هرچُنت من په وتی کئوم و پت و پیرُکی دۆد و رَبێدگان هچّ ڈئولێن رَدێن کارے نکرتگ، بله اَنگت لهتێن مردما منا اورشَلیما گراێنتگ و رومیانی دستا داتگ.
وهدے کرار بوت ما گۆن بۆجیگا ایتالیایا برئوێن، گڑا پولُسِش گۆن دگه لهتێن بندیگا، جولیوس نامێن اَپسرێئے دستا دات، که چه کئیسَرئے لشکرا اَت.
شپنێما، پولُس و سیلاس جێلئے تها دْوا کنان، هُدایا ستا کنگا اَتنت. اے دگه بندیگ گۆش دارگا اَتنت.
ایسّایا گوَشت: ”او شَمون! منا گۆن تئو یکّ هبرے گوَشگی اِنت.“ آییا گوَشت: ”جی استاد، بگوَش!“
گڑا رومی پئوجی و آیانی سرمستر و یَهودی سپاهیگان، ایسّا دَزگیر کرت و بَست.
پولُسا یکّ رومی پئوجی اَپسرے لۆٹت و گوَشتی: ”اے وَرنایا وتی مسترئے کِرّا بَر که اِشیا چیزّے گوَشگی اِنت.“
لشکرئے مسترا وَرنائے دست گپت و یکّ کِرّے برت و جُست کرت: ”ترا گۆن من چۆنێن هبرے هست؟“