بله چه یَهودیانی یکّ کَنیسَهێا که نامی ”آزات بوتگێن گُلامانی کَنیسَه“ اَت، لهتێن مردم چه آییا نارَزا اَت. آ چه کِرینی و اِسْکَنْدَریَهئے شهر و کیلیکیَه و آسیائے دَمگان اَتنت و گۆن اِسْتیپانا دَپجاکا لگّتنت.
گۆن آیان گوَشتی: ”پمێشکا شَریَتئے هر زانۆگر که آسمانی بادشاهیئے مریدے بیت، هما مردئے ڈئولا اِنت که چه وتی هَزانگا هر پئیمێن نۆک و کوَهنێن چیزّ درَ کنت.“
موسّایا گۆن هُداوندا گوَشت: ”او منی هُداوند! من هبرزانتے نهآن، نه پێسرا بوتگان و نه انّون هبرزانتے آن. اے ساهتا هم که تئو گۆن وتی کَستِرا هبرا ائے، منی زبان و بئیان کُنٹ اِنت.“
چێا که آییا سجّهێنانی دێما گۆن یَهودیان گپّ و تْرانَ کرت و آیانی باوَری گۆن مُهرێن دَلیلانَ پرۆشت. اے ڈئولا، چه پاکێن کتابانی نبشتانکان پێشیَ داشت که ایسّا، هما مَسیه اِنت.