Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




کاسِدانی کار 16:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

17 آ، پولُس و مئے رَندا آتک و په کوکّار گوَشگا اَت که ”اے مردم، بُرزێن اَرشئے هُدائے هِزمتکار اَنت و شمارا رَکّێنگئے یکّ راهے سۆجَ دئینت.“

Gade chapit la Kopi




کاسِدانی کار 16:17
31 Referans Kwoze  

ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.


شما آزات اێت، پمێشکا آزاتێن مردمانی ڈئولا زِند بگوازێنێت بله وتی آزاتیا هچبر په رَدێن کاران نیمّۆن مکنێت، وتی آزاتیا په هُدائے هِزمتا کار ببندێت.


گۆن کوکّار و چیهالێا گوَشتی: ”ایسّا، او مَزَن‌شانێن هُدائے چُکّ! ترا گۆن من چِه کار اِنت؟ ترا هُدائے سئوگند اِنت، منا اَزاب مدئے.“


وهدے گارئے نزّیکّا رست، گۆن دردناکێن تئوارێا کوکّاری کرت و گۆن دانیالا گوَشتی: ”او دانیال! او زندگێن هُدائے هِزمتکار! بارێن ترا تئیی هما هُدایا چه شێران رَکّێنت کرت که تئو مُدام آییئے هِزمتا کنئے؟“


نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگ‌اَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.


نِبوکَدنِزَر رۆکێن کورَهئے دروازگئے نزّیکّا شت و کوکّاری کرت: ”او شَدرَک! او میشَک! او اَبِدنِگۆ! او بُرزێن ارشئے هُدائے هِزمتکاران! بیاێت ڈنّا، اِدا بیاێت.“ گڑا شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ چه آسا در آتکنت.


جِنّ، چه بازێن مردمان در آتکنت و کوکّار کنان گوَشتِش: ”تئو هُدائے چُکّ ائے،“ چێا که آیان زانتگ‌اَت، آ هُدائے هما گچێن کرتگێن مَسیه اِنت. بله ایسّایا هکّل دئیان بێتئوار کرتنت.


”او ایسّا ناسِری! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.“


تان په آیان که تهارۆکی و مَرکئے ساهگا نِشتگ‌اَنت، رُژنایی ببَکشیت و مارا دێم په سُهل و آسودگیئے راها رهشۆنی بکنت.“


بُرزێن اَرشئے هُدائے گوَرا پریاتَ کنان، هما هُدا که گناهئے بُهتاما چه منَ ٹگلێنیت.


یَهودی ساهرانی یکّ ٹۆلیێا شهر په شهر ترّ و گردَ کرت. په چَکّاسا، جِنّیانی سرا هُداوندێن ایسّائے نامِشَ گپت و گوَشتِش: ”من شمارا هما ایسّائے ناما هُکمَ دئیان، که پولُس آییئے بارئوا گواجارگا اِنت.“


آییا په دِلێری کَنیسَها وتی هبرانی درشان بُنگێج کرت. وهدے پْریسْکیلا و اَکْویلایا آییئے هبر اِشکتنت، وتی لۆگا برتِش و هُدائے راهِش شَرّیئے سرا سۆج دات.


آیان جُست کرت: ”او استاد! ما زانێن تئو هرچے که گوَشئے، هر تالیمے که دئیئے، آ سجّهێن راست اَنت و هچکَسێئے نێمگا نگرئے و په راستی هُدائے راها سۆجَ دئیئے.


تئو آییئے کئوما اے زانتا دئیئے که گۆن آیانی گناهانی پهِلّیا، هُدا آیانَ رَکّێنیت.


نون آتک و جُستِش کرت: او استاد! ما زانێن که تئو تچک و راستێن مردمے ائے و هرچے گوَشئے په راستیا گوَشئے و هچکَسێئے نێمگا نگرئے، چێا که سجّهێنان په یکّ چمّێا چارئے و گۆن راستی و دلستکی هُدائے راها سۆجَ دئیئے. بارێن، رومئے بادشاه کئیسَرا، سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟ ما آییا مالیات بدئیێن یا مدئیێن؟


”او ایسّا ناسِری! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.“


نون لهتێن شاگردِش گۆن هیرودیانی همراهیا آییئے کِرّا رئوان دات تان بگوَشنت: ”او استاد! ما زانێن که تئو تچک و راستێن مردمے ائے و هُدائے راها په راستیا سۆجَ دئیئے و هچکَسێئے نێمگا نگرئے، چێا که سجّهێنان په یکّ چمّێا چارئے.


آیان کوکّار کرت و گوَشت: ”او هُدائے چُکّ! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ چه گیشّێنتگێن وهدا پێسر، په مئے اَزاب دئیگا آتکگئے؟“


گڑا بادشاها هُکم دات و دانیال آرگ و شێرانی گارا دئور دئیگ بوت. بادشاها گۆن دانیالا گوَشت: ”تئیی هما هُدا وَت ترا برَکّێنات که تئو مُدام آییئے هِزمتا کنئے.“


آ، چه انسانانی درنیاما گلّێنگ بوت و آییئے دل جانوَری دلے جۆڑ کنگ بوت. جنگلی هرانی نیاما جَهمنند بوت، پس و گۆکانی ڈئولا کاه و بوچّ وارێنَگَ بوت و چه آسمانئے نۆدان آییئے بدَن تَرّ کنگَ بوت، تان هما وهدا که زانتی که بُرزێن ارشئے هُدا انسانی بادشاهیانی سرا هُکمران اِنت و هما مردما اِشانی سرا هُکمرانَ کنت که وتَ لۆٹیت.


او بادشاه! بُرزێن ارشئے هُدایا، نِبوکَدنِزَر بزان تئیی پیرُک، بادشاهی، مزنی، شان و شرَپ داتگ‌اَت.


هما نشانی که بُرزێن اَرشئے هُدایا منا پێش داشتگ‌اَنت و هما مۆجزه که په من کرتگ‌اَنتی، وشَّ بان که شمارا بگوَشانِش.


هئیالا کپتنت که هُدا آیانی تلار اِنت، هما بُرزێن اَرشئے هُدا، آیانی پُشت و پناه.


وهدے آییا ایسّا دیست، کوکّارے کرتی، آییئے پادان کپت و گۆن بُرزتئواری گوَشتی: ”ایسّا، او مَزَن‌شانێن هُدائے چُکّ! ترا گۆن من چِه کار اِنت؟ ترا په هُدا سئوگند، منا اَزاب مدئے.“


بازێنے اِشانی بدکاریانی رَندگیریا کنت و راستیئے راه، اے استادانی سئوَبا کَلاگ گِرگ و بێهُرمت کنگَ بیت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite