10 چه اے شُبێنا رَند، ما په مَکْدونیَهئے رسگا اشتاپ کرت، چێا که چه اے شُبێنا دلجم بوتێن، هُدائے رَزا همِش اِنت که ما برئوێن و وشّێن مِستاگا اۆدئے مردمانی نیاما شِنگ و تالان بکنێن.
همۆدا ایسّائے وشّێن مِستاگِش تالان کرت.
وهدے کرار بوت ما گۆن بۆجیگا ایتالیایا برئوێن، گڑا پولُسِش گۆن دگه لهتێن بندیگا، جولیوس نامێن اَپسرێئے دستا دات، که چه کئیسَرئے لشکرا اَت.
او شرپدارێن بادشاه! نێمرۆچا همے راها، اَناگت آسمانا چه رۆچا رُژناترێن شَهمے دیستُن. هما رُژن منیگ و منی همراهانی چارێن نێمگان دْرپشِت.
پمێشکا وهدے تئو منا لۆٹت، من بے چَکّ و پد آتکان. نون بگوَش تئو منا چێا لۆٹتگ؟“
تئیی هُکمانی منّگا اِشتاپَ کنان، دێرَ نکنان.
وهدے یارِدا 162 سال بوت، چه آییا هَنوک پێدا بوت.
دَمِشْکئے شهرا، هَنّانیا نامێن مریدے جَهمنند اَت. شُبێن و اِلهامێا، هُداوند په آییا زاهر بوت و گوَشتی: ”او هَنّانیا!“ آییا جواب تَرّێنت: ”جی، منی واجه!“
همۆدا شپا پولُسا یکّ مَکْدونی مردے په شُبێن دیست که اۆشتاتگاَت و مِنَّت کنان اَت که ”دریایا بگوازێن، مَکْدونیَها بیا و مارا کُمکّ کن.“