16 پێسریگێن زمانگا، هُدایا سجّهێن کئوم مۆکل داتگاَنت که وتی راها وت گچێن بکننت.
هُدا، چه انسانئے پێسریگێن زمانگانی اے نازانتیا سر گوَستگ، بله نون آ هر جاگه هرکَسا پرمان دئیگا اِنت که تئوبه بکنت.
گڑا من آ یله داتنت که وتی سِنگێن دلانی رَندگیریا بکننت، وتی جندئے راه و هئیالانی.
شما بازێن وهدے هما کارانی سرا گوازێنتگ که هُداناباورێن مردمان دۆستَ بنت، چۆ که بدکاری، هئوا و هئوَسّ، هنۆش و بێساری، شرابواریئے مَهپل، ائیش و نۆش و اے گَندگێن بُتپَرستی.
اے کاری په دگه هچّ کئومێا نکرت و اے دگه کئوم آییئے رهبندانَ نزاننت. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
آیان هُداپَجّاری پُراَرزش و اَلّمێن کارے نزانت و هُدایا هم آ، بێننگێن پِگر و هئیالانی تها یله کرتنت تان ناراهێن کارانی تها بکپنت.
هُدایا آ پێش کرت تان چه باورئے راها گۆن وتی هۆنا هما کُربانیگ ببیت که گناهانَ بَکشیت. اے کاری په وتی اَدلئے پێش دارگا کرت، پرچا که گۆن وتی هُدایی اۆپارا چه پێسریگێن گناهان سر گوَستگاَت.