8 بله پَسّئو داتُن: ’نه، او هُداوند! ناپاک و پلیتێن ورگ هچبر منی دپا نشُتگ.‘
من، چه هُداوندێن ایسّائے نێمگا سَدّک آن که هچّ وراکے وتاوَت پَلیت نهاِنت، بله اگن کَسے چیزّێا په وت پَلیت بزانت په آییا پَلیت اِنت.
دیستِش که ایسّائے لهتێن مرید گۆن نشُشتگێن، بزان گۆن سِلّ و ناپاکێن دستان وراکَ وارت.
من تئوارے اِشکت که گوَشتی: ’او پِتْرُس! پاد آ، بکُش و بوَر.‘
دومی رندا چه آسمانا تئوارے آتک و گوَشتی: ’هما چیزّ که هُدایا پاک زانتگاَنت، تئو آیان سِلّ و ناپاک مزان.‘