48 گڑا هُکمی کرت که ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ ببنت. رَندا آیان، چه پِتْرُسا دَزبندی کرت تان لهتێن رۆچا آیانی گوَرا بجَلّیت.
پِتْرُسا گۆن آیان گوَشت: ”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت و چه شما هرکَس ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی بکنت، تانکه هُدا شمئے گناهان ببَکشیت. آ وهدا شمارا هُدائے پاکێن روه، تُهپه و ٹێکیَ رسیت.
چێا که پاکێن روه تنینگه چه آیان هچکَسێئے سرا اێر نئیاتکگاَت. آ په هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگاَتنت و بَسّ.
چێا که شما سجّهێن مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگێت و مَسیهئیگ اێت و نون آ شمئے سِتر اِنت که شما پۆشِتگ.
چه اے هبرئے اِشکنگا رند، آیان هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی کرت.
نون وهدے مردمان پیلیپُسئے سرا باور کرت، که آ، هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگ و ایسّا مَسیهئے ناما جار جنَگا اَت، گڑا مردێن و جنێنان، پاکشۆدیَ کرت.
چه یَهودیَها دێم په جَلیلا واترّی کرت. چۆناها، ایسّایا وت مردم پاکشۆدیَ نداتنت، اے کار مُریدانَ کرت.
گڑا سامِری ایسّائے کِرّا آتکنت و دَزبندیاِش کرت که مئے کِرّا بدار. ایسّایا تان دو رۆچا همۆدا داشت و
لیدیَها گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان پاکشۆدی کرت. پاکشۆدیا رَند، آییا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن شما منا هُداوندێن ایسّائے هَکّێن مَنّۆگرے زانێت، گڑا بیاێت منی لۆگا بدارێت.“ لیدیَها گۆن وتی بازێن گوَشگا مارا مَنّێنت.