18 آیان گْوانک جت و جُست کرت: ”اِدا شَمون نامێن مهمانے هست که پِتْرُس هم گوَشنتی؟“
هما وهدا، سئے مردم که چه کئیسَریَها په من راه دئیگ بوتگاَت، هما لۆگئے دپا رَستگاَتنت که ما مهمان اتێن.
پِتْرُس هئیران اَت که بارێن اے اِلهامئے مانا و مکسد چے اِنت؟ همے وهدا، کُرنیلیوسئے راه داتگێن مردمان شَمونئے لۆگ شۆهاز کرتگاَت و آتکگ و لۆگئے دروازگئے دپا رَستگاَتنت.
پِتْرُس تنینگه وتی دیستگێن اِلهامئے بارئوا پِگر کنگا اَت که هُدائے روها گۆن آییا گوَشت: ”بچار، سئے مردم آتکگ و تئیی جُستا اَنت.