14 گۆن آیان ایسّائے برات، آییئے مات مَریم و دگه لهتێن جنێن هم گۆن اَت. آ سجّهێن همدل و همسِتک و هر وهدا گۆن زِگر و دْوایا دلگۆش و دَزگٹّ اَتنت.
وت په دْوا و هُدائے پاکێن هبرئے هِزمتکاریا دَزگٹّ ببێن.“
آیان، په کاسِدانی درس و سَبکّا، په شریکدارێن زِندا، په نانئے بهر کنگ و په دْوایا، وتا نَدر کرت.
په اُمێتواری گَل و شادهی بکنێت، سکّیانی تها سبر و اۆپار پێش بدارێت و وتی دْوایان مُهر بۆشتێت.
ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت.
اگن شما باور کنێت، هرچے که وتی دْوایانی تها لۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت.“
وهدے پِنْتیکاسْتئے رۆچ آتک، سجّهێن یکجاه مُچّ اَتنت.
نون اگن شما که رَدکار اێت، اَنگت هم وتی چُکّان شَرّێن چیزّانی دئیگا زانێت، گڑا مئے آسمانی پت چینکدر شرترَ زانت که وتی لۆٹۆکێن چُکّان پاکێن روها بدنت.“
آ، هر رۆچ گۆن همدلی، مزنێن پرستشگاها مُچَّ بوتنت و وتی لۆگان هم په وشّی و دلسِتکی نانِش بهرَ کرت و هۆریگا وراکِشَ وارت.
مُدام مزنێن پرستشگاها منتنت و هُدایا سَتا کنان اَتنت.
ایسّا اَنگت گۆن مردمان هبرا اَت که آییئے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت. آیان گۆن ایسّایا هبر کنگی اَت.
آ که اے هبرِش په کاسِدان رَسێنت، مَریم مَجْدَلیَه، یوانّا، آکوبئے مات مَریم و آیانی آ دگه همراهێن جنێن اَتنت.
هما جنێن که چه جَلیلا، ایسّائے همراهیا آتکگاَتنت، ایسُّپئے رَندا رئوان بوتنت و هما کبرِش دیست. آیان اے هم دیست که ایسّائے جۆن چِه پئیما کَبرا اێر دئیگ بوت.
هما مردم که ایسّائے پَجّارۆک اَتنت و هما جنێن که چه جَلیلا آییئے همراهیا آتکگاَتنت، دور و گِستا اۆشتاتگاَتنت و اے سجّهێن سرگوَستِش دیستنت.
وهدے شَبَّتئے رۆچ هلاس بوت، مَریم مَجْدَلیَه، آکوبئے مات مَریم و سالومَها، وشبۆێن دارو گپت که ایسّائے جۆنا چرپ کننت.
لهتێن جنێن دور اۆشتاتگ و چارگا اَت، گۆن آیان، مَریم مَجْدَلیَه، کَسانێن آکوب و یوشائے مات مَریم و سالومه گۆن اَتنت.
بازێن جنێنے هم، که چه جَلیلا په ایسّائے هِزمت و چلۆپگا آییئے همراهیا آتکگاَت، دور اۆشتاتگ و چارگا اَتنت.
گڑا، هما دمانا پاد آتک و اورشَلیما پِر ترّتنت. اۆدا، آیان یازدهێن کاسِد و آ دگه مرید یکجاه دیستنت،
ایسّااِش هال دات که ”تئیی مات و برات په تئیی گِندگا ڈنّا اۆشتاتگاَنت.“