چه وتی هما روهانیێن نیامتا نادلگۆش مبئے که ترا هما وهدا رَست که کماشانی رُمبا تئیی سرا دست اێر مُشت و یکّێا ترا گۆن پاکێن روهئے اِلهاما اے نیامتئے هال دات.
او دُردانگان! اے نون دومی کاگد اِنت که په شما نبیسگا آنی. هر دوێن کاگدُن په اے سئوَبا نِبشتنت تان شمئے دلا شَرّێن پِگر و هئیالانی هُبّ و واهگا پێدا بکنان و شمارا تَهتال بدئیان
تئو هُدائے هبرئے جارا بجن، وهد و ناوهد په جار جنگا تئیار بئے. مردمان هکّل کن و گۆن مزنێن سبر و اۆپار و بازێن سر و سۆجے آیانی ردیان راست کن و دلبَڈّیاِش بدئے.