5 شمارا یات نهاِنت که وهدے شمئے کِرّا اَتان، من شمارا اے هال داتنت؟
وتی وسا جُهدَ کنان که منی مرکا رند هم، هر وهدا اے چیزّانی هئیالا بکپێت.
چێا که وهدے ما شمئے کِرّا اَتێن، ما شمارا اے هُکم دات، آ کَس که کار کنگَ نلۆٹیت، مئوارت هم.
شما زانێت که ما گۆن شما هر یَکّێا انچُش اَتێن که مهربانێن پتے گۆن وتی جندئے چُکّانَ بیت.
کێنَگ، مست و ملاری، ائیّاشی و همے پئیمێن چیزّ. اَنچۆ که من پێسرا شمارا هَبردار کرتگ، انّون پدا هَبردارَ کنان، هرکَس که اے پئیمێن کارَ کنت، آییا هُدائے بادشاهیا هچّ میراسَ نرسیت.
پمێشکا هُژّار بێت و یات بکنێت که تان سئے سالا، من شپ و رۆچ په شما گرێتگ و شمارا ڈاه داتگ.
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که وهدے چُشَ بیت، گڑا شما هئیالا بکپێت که من شمارا چے گوَشتگ. من اے هبر ائولا گۆن شما نکرتنت، چێا که من وت گۆن شما گۆن اَتان.
شمارا چمّ پِر، گڑا په چے نگندێت، گۆش پِر، بله گۆشان پَچَ نکنێت که بِشکنێت؟ شما شمُشتگ
اَنگت هچّ سرپد نبوتگێت؟! شما آ پنچێن نان شمُشتگ، که پنچ هزار مردما سێرا وارت و چه سر آتکگێن نگنان چُنت سَپْت پُرّ کرت؟
وهدے شمئے کِرّا اَتێن، ما شمارا چه پێسرا گوَشت که ماشُما آزار دئیگَ بێن و اَنچُش بوت، شما شرّیا زانێت.
شما زانێت که هما بێرهبندێن مردا انّون کُجام چیزّ دارَگا اِنت و نئیلیتی که چه وتی وهدا پێسر زاهر ببیت.