15 اگن من دێر کُرت، تئو بزانئے که هُدائے لۆگئے مردم بایَد گۆن یکدومیا چِه پئیما پێش بیاینت، هما که نمیرانێن هُدائے کلیسائے مردم اَنت و راستیئے مِنُک و بُنیاد اَنت.
چێا که شما مارا چۆن وشّآتک کرت، مردم وت اے کسّها کننت، و اے گپّا هم کننت که شما چۆن بُتپرستی یله دات و دێم په هُدایا آتکێت که نمیران و راستێن هُدائے پرستش و هِزمتا بکنێت و
آکوب و کێپا و یوهَنّا که کلیسائے مِنُک زانگَ بوتنت، وهدے سرپد بوتنت که منا رهمتئے اے سئوگات رستگ، وتی راستێن دستِش منی و بارنابائے نێمگا په همکاریا شهارت که ما درکئومانی کرّا برئوێن و آ، سُنّت کرتگێنانی کرّا برئونت.
تان هما رۆچا که دێم په آسمانا برگ بوت، هر کارے که آییا کرتگاَت و هر تالیمے که آییا داتگاَت، من ترا سهیگ کرت. ایسّایا په وتی کاسِدیا، لهتێن مردم پێسرا گچێن کرتگاَت و چه هُدائے پاکێن روهئے نێمگا هُکمی داتگاَتنت و گوَشتگاَتنتی که آیانی کار چے اَنت.
پدا من دگه پرێشتگے دیست که چه هما جاگها چست بوت که رۆچ درَ کئیت و زندگێن هُدائے مُهری گۆن اَت. آییا گۆن هما چارێن پرێشتگان که زمین و دریائے تاوان دئیگئے زۆر و واکِش دئیگ بوتگاَت، سکّ کوکّار کرت و گوَشت:
هما که یکّ و تهنا نمیران اِنت و آییئے دَرگاه اَنچێن رُژنے که کسّ اۆدا رَستَ نکنت و کسّا ندیستگ و دیستی هم نکنت. آییئے شرَپ و اِزّت و زۆر و واک تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
پمێشکا ما وتی وَسا کار و جُهدَ کنێن، چێا که ما وتی اُمێت نمیرانێن هُدائے سرا بستگ. سجّهێن مردمانی رکّێنۆک هما اِنت، هاس همایانی رکّێنۆک اِنت که ایمانَ کارنت.
باید اِنت کلیسائے کماش انچێنے ببیت که آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گۆن وتی جَنا وپادار ببیت، گْران و سنگینێن مردمے ببیت و وتا داشت بکنت، مَڑاهدار و مِهماننئواز ببیت و شَرّیا تالیم دات بکنت،
گوَشتِش: ”او مردمان! شما چے کنگا اێت؟ ما شمئے ڈئولێن بنیآدم اێن و بَسّ. آتکگێن شمارا اے مِستاگا بدئیێن که اے هراب و ناهودگێن کاران یله بکنێت و بَرهَکّ و نمیرانێن هُدائے کِشکا بگرێت. آییا آسمان، زمین، دریا و هرچے که آیانی تها هستاِنت، اَڈّ کرتگاَنت.
من جارَ جنان که منی بادشاهیئے هر کُنڈئے مردم، چه دانیالئے هُدائے تُرسا بلرزنت و هماییا شرپ بدئینت. چێا که هما زندگێن هُدا اِنت و مُدامَ مانیت. آییئے بادشاهی هچبر تباه و بربادَ نبیت و آییئے هُکمرانی هچبر هلاسَ نبیت.
سێرێن مردمئے لۆگئے دَرپ و هیران تهنا تلاه و نُگرهئیگَ نبنت، دار و گِلئے دَرپ هم بیت. لهتێن درپ و هیران په هاسێن کاران کار بَندگ بیت و لهتێن په اَدناێن کاران.
نون دادرسیئے وهد آتکگ و اے دادرسی چه هُدائے هاندان و کَهۆلا بِنداتَ بیت. اگن دادرسی چه هُدائے هاندانا بِنداتَ بیت که ما اێن، گڑا آ مردمانی آسر و آکبت چے بیت که هُدائے وشّێن مِستاگئے نمَنّۆک اَنت؟!