9 بے نُرنڈگا وتی لۆگئے دپا په یکدومیا پَچ بکنێت.
هُدائے پَلگارتگێن مردمانی هاجتان پوره کنگا شریکدار ببێت و وتی لۆگئے دروازگا په دَرامدانی مهمانداریا پَچ بکنێت.
هرچے که کنێت، بے نُرُنڈگ و بے دَپجاکا بکنێتی
کماش باید اِنت مهماننئواز ببیت، شَرّی و نێکیا دۆست بداریت، داشتی ببیت، پهرێزکار، پاک و پلگار و شِهم و رَهدار ببیت.
باید اِنت کلیسائے کماش انچێنے ببیت که آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گۆن وتی جَنا وپادار ببیت، گْران و سنگینێن مردمے ببیت و وتا داشت بکنت، مَڑاهدار و مِهماننئواز ببیت و شَرّیا تالیم دات بکنت،
او براتان! یکدومیئے زنگا مجنێت تانکه دادرسیا مئیاریگ کنگ مبێت. چێا که دادرس، دروازگئے دپا اۆشتاتگ.
بله بے تئیی رَزایا من هچّ کنگَ نلۆٹان، که تئو هِچّ کار په مجبوری مکنئے، تئیی جندئے واهگ و رَزا گۆن ببیت.
گایوس که منا و کلیسائے سجّهێن مردمی وتی مهمانداریئے ساهگا داشتگاَنت شمارا سلام و درۆتَ گوَشیت. اے شهرئے هزانگئے کِلیتدار اِراستوس و مئے برات کْوارتوس شمارا سلامَ گوَشنت.
رِبِکّایا هِزمتکار آپ دات، رندا گوَشتی: ”من تئیی اُشتران هم آپَ دئیان، تان هما وهدا که وت بَسّ بکننت.“