Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

12 ناباورانی نیاما پاک و پَلگارێن زِند بگوازێنێت. بِلّ تُرے آ، شمارا بُهتامَ جننت و گوَشنت که شما رَدێن کار کنگا اێت، بله گۆن شمئے نێکێن کارانی گِندگا، هُدائے آیگئے رۆچا هُدایا شرپ و اِزّت بدئینت.

Gade chapit la Kopi




پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:12
46 Referans Kwoze  

بله اے کارا گۆن نرمی و په سنگینی بکنێت. وتی جَبین و وجدانا پاک و ساپ بدارێت، تانکه شمارا بد و رَد گوَشگئے وهدا، آ مردم گۆن شمئے نێکێن مَسیهی کِردارئے گِندگا چه وتی زاه و زَکَتان پَشَل و شرمندگ ببنت.


همے ڈئولا شمئے رُژن، مردمانی دێما شَهم بدنت تان شمئے نێکێن کاران بگندنت و شمئے آسمانی پتا ستا بدئینت و بساڑاینت.


اے پئیما شما دَرامَدانی دێما اِزّتمندێن زِندے گوازێنتَ کنێت و هچکَسئے چَمدارَ نبێت.


تئیی کَسان‌اُمریئے سئوَبا کسّ ترا کَم‌اَرزش سرپد مبیت و تئیی گُپتار و کردار و مِهر و ایمان و پاکی په باوَرمندان مسالے ببنت.


شمئے نیاما دانا و اَگلمند کئے اِنت؟ بِلّێت اِشیا چه وتی شَرکِردیا پێش بداریت، گۆن هما بێکِبری و مهربانیا که چه هِکمتا کئیت.


تُرے هرچے ببیت، وتی زِندا اَنچُش بگوازێنێت که مَسیهئے وشّێن مِستاگا بکرزێت. گڑا اگن من شمئے چارگا بیایان یا چه شما دور ببان، بَسّ سهیگ ببان که شما یَکدل و یکجان اێت و مُهر اۆشتاتگێت و په وتی باوَرا، بزان په وشّێن مِستاگا په همدلی جُهد کنگا اێت و


نون که زانێت هرچے مئے چاگردا هست گار و زئوال بئیگی اِنت، گڑا باید اِنت شمئے زِند پاک و پَلگار ببیت و په هُدادۆستی بگوَزیت.


بیاێت شرپدارێن زِندے بگوازێنێن، هما زِند که رۆچئے رُژناییا گوازێنگَ بیت، چُشێن زِندے مگوازێنێن که په ایّاشی، هنۆش و ملار، وئیلانکی، لَنڈری، پَسات و هَسَدّ ببیت.


گۆن کَسّا بدیئے بدلا بدی مکنێت. گۆن هما کاران دلگۆش ببێت که هرکَسئے چمّان شَرّ اَنت.


په بادشاهان و په سجّهێن اِهتیارداران هم دْوا بکنێت تانکه ما په سرجمێن هُدادۆستی و پاکی اێمن و هامۆشێن زندے گوازێنت بکنێن.


براتان! نون گُڈسرا منَ گوَشان که هرچے که راست اِنت، هرچے که شَرپدار اِنت، هرچے که شَرّ اِنت، هرچے که پاک اِنت، هرچے که دۆستناک اِنت، هرچے که ستا کرزیت، هرچے که نێک اِنت و تئوسیپ کنگَ بیت، هما چیزّانی بارئوا پِگر بکنێت.


آ کَس که شُگرگزاریئے کُربانیگا پێشَ کنت هما منا شان و شئوکتَ دنت، په وت راهے تئیارَ کنت و من آییا هما نجاتا پێشَ داران که چه منی نێمگا اِنت.“


تانکه دَرکئوم، هُدایا په آییئے رَهمتان ستا و سنا بکننت. اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”پمێشکا ترا کئومانی نیاما ستا کنان و تئیی ناما نازێنان.“


ترا و تئیی چُکّان، ڈگارا چَگلَ دئینت و گۆن هاک و هۆنا هۆر و هئوارَ کننت و سِنگے په سِنگێئے سرا هم پَشتَ نگێجنت، چێا که تئو وتی هُدائے آیگئے وهد و ساهت، پَجّاه نئیاورت.“


شاگردا همینچُک بَسّ اِنت که وتی استادئے پئیما ببیت و گُلام وتی هُدابُندئے پئیما. وهدے لۆگئے هُدابُندِش بِلزَبول گوَشتگ، گڑا لۆگئے اے دگه مردمان اَلّم بدترێن نام پِرَ بندنت.


بَهتاور اێت شما که په منیگی مردم شمارا دُژمانَ دئینت و آزارَ رسێننت، شمئے پُشتا درۆگَ بندنت و بدَ گوَشنت.


کَسے که هبرَ کنت هُدائے جندئے هبران بکنت و کَسے که هِزمتَ کنت گۆن هُدائے داتگێن زۆر و واکا هِزمت بکنت، تانکه چه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا ستا و سنا برسیت. سجّهێن شان و شئوکت و زۆر و واک اَبد تان اَبد هماییئے باتنت. اَنچُش بات. آمین.


بدکار وتی زَهما چه نیاما درَ کننت و کمانا کَشّنت، تان نزۆر و هاجتمندان چێر بترّێننت و نێکدلان تێگانی دپا بدئینت.


اے بِڈّ و بُهتامان که انّون منی سرا جننت، تئیی دێما آیانی راستیا پَدّر کرتَ نکننت.


شَمون پِتْرُسا گوَشت که هُدایا چِه پئیما ائولی برا درکئومانی نێمگا په مِهر هئیال گوَر کرت که چه آیان هم په وتی ناما کئومے گچێن بکنت.


بَهتاور اێت شما، وهدے مردم په انسانئے چُکّئیگی شمارا آزارَ دئینت و چه وت دور و گِستا کننت، دُژمانَ دئینت و بَنّامَ کننت.


”هُداوند، اِسراییلئے هُدایا سَتا و سَنا بات، چێا که په وتی کئومئے مَدَت کنگا آتکگ و کئومی رَکّێنتگ.


وهدے مردمان اے کار دیست، تُرستِش و هُدااِش ستا کرت و ساڑات که مردمی اینچک واک و اِهتیار داتگ‌اَنت.


وهدے پولُسِش آورت، چه اورشَلیما آتکگێن یَهودی آییئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت و آییئے سرا بازێن بُهتامِش جت، بله آیان چه آ بُهتامان یکّے هم، راست پَدّر کرت نکرت.


گڑا اے دگه سروزیر و والی دانیالئے هکومتی کارانی تها رَدی شۆهاز کنگا لگّتنت، بله آیان په دانیالئے اێر جنگ و مئیاریگ کنگا هچّ نیمّونے دست نکپت. آ، وپادارے اَت، چه وتی کاران نادلگۆش نه‌اَت و نه که سِلکاریے کرتی.


یَهودا که در کپت، ایسّایا گوَشت: ”نون انسانئے چُکّئے شان و شئوکت زاهر بوتگ. چه انسانئے چُکّا هُدائے شان و شئوکت هم زاهر بوتگ.


بله ما تئیی پِگر و هئیالان چه تئیی جِندئے دپا گۆش دارگَ لۆٹێن. پرچا که ما زانێن شمئے ایسّایی ٹۆلیئے بارئوا هر جاگه مردم بد گوَشگا اَنت.


هرکَس همے پئیما مَسیهئے هِزمتا بکنت، هُدایا وَشنۆدَ کنت و مردم هم آییا مَنّنت.


آ وتی شرّێن کارانی سئوَبا وَشنامێن مردمے ببیت. اَنچێن مردمے ببیت که وتی چُکّی شَرّ رۆدێنتگ‌اَنت، مهمانداری‌ای کرتگ، پلگارتگێنانی هِزمتی کرتگ، پرێشانێن مردمانی کُمکّی کرتگ و په هر پئیمێن شَرّێن کارا مُدام تئیار بوتگ.


هُدا لۆٹیت شما گۆن وتی شَرّێن کِرد و کاران اَهمکێن مردمانی ناسرپدێن هبرانی دێما بدارێت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite