Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 پمێشکا، هر پئیمێن بدی، مَکر و پرێب، دوتَل و دوپۆستی، هَسَدّ و کێنگان چه وت دور کنێت و هچکَسێئے پُشتا بد و رَدێن هبر مکنێت.

Gade chapit la Kopi




پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:1
50 Referans Kwoze  

پمێشکا هر وڑێن پَلیتی و سجّهێن بدیان چه وت دور کنێت و په بێکِبری و نَرمدلی، هما گال و هبران دلا بدارێت که شمئے دل و جانا نادێنگ بوتگ و شمئے رَکّێنگئے واک و توانی هست.


او براتان! یکدومیا اێر مجنێت و بدگۆیی مکنێت. هرکَس که وتی براتا بد بگوَشیت و آییا مئیاربار بکنت، راست اِش اِنت که آییا شَریَت بد گوَشتگ و مئیاریگ کرتگ. اگن تئو شَریَتئے دادرسیا کنئے، گڑا شَریَتئے سرا کار کنگا نه‌ائے، شَریَتئے هِلاپا شئور بُرّگا ائے.


پمێشکا: ”آ کَس که زِندمانئے واهگدار اِنت و وشّێن رۆچ گِندگَ لۆٹیت، آییئے زبان چه بدیا دور ببیت و لُنٹ چه مَکر و پرێبا؛


نون وهدے آ گندنت که شما اے رَدێن کارانی هار و هیرّۆپا آیانی همراهَ نبێت، هئیرانَ بنت و شمارا بد و رَدَ گوَشنت.


اے پئیما، نون آ وتی منتگێن جسمی زِندا اِنسانی لۆٹ و واهگانی سرا نگوازێنیت، هُدائے واهگانی سرا گوازێنیت.


او براتان! یکدومیئے زنگا مجنێت تانکه دادرسیا مئیاریگ کنگ مبێت. چێا که دادرس، دروازگئے دپا اۆشتاتگ.


همے پئیما آیانی جن هم اِزّتمند ببنت، مردمانی باپُشتا هبر مکننت، گْران و سنگین ببنت و هر هسابا ایماندار ببنت.


وتی زبانا چه بدیا دور بدار و لُنٹان چه درۆگا.


”آییا هچّ گناه نکرت و کَسّارا پرێبی ندات.“


همے ڈئولا مزن‌اُمرێن جنێنان تالیم بدئے که شَرپدارێن زندے بگوازێننت، باپُشتا هبر مکننت و شرابی مبنت. آ باید اِنت شَرّێن کار و کِردئے درس و سَبکّا بدئینت.


بَهتاور هما اِنت که هُداوند آییئے گناها هچبر هسابَ نئیاریت و آییئے اَرواها پرێبے مان نێست.


آ چه هر پئیمێن بَدکاری، گَندگی، تَماه و بدێن هئیالان پُرّ و سررێچ بوتگ‌اَنت، چه هَسدّ و کُنّت، هۆن و کۆش، جنْگ و جدل، مَندر و پرێب و بدواهیا پُرّ، مردمانی باپُشتا هبر کنۆک،


وهدے تئو وتی چمّئے بُنڈا نگندئے، چۆن وتی براتا گوَشتَ کنئے: ’بِلّ که تئیی چمّئے پیلّاشْکا در کنان؟‘ او دوپۆستێن شَتَلکار! پێسرا وتی چمّئے بُنڈا در کن، رَندا تئیی چمّ پَچَ بنت و وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا کَشّتَ کنئے.


همے ڈئولا شما هم سرزاهرا مردمانی چمّا تچک و پهرێزکارێن مردم اێت بله شمئے دل چه شَتَلکاری و ناشَریا سررێچ اِنت.


او دوپۆستێن شَتَلکار! پێسرا وتی چمّئے بُنڈا در کن، رَندا تئیی چمّ پَچَ بیت و وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا کَشّتَ کنئے.


بدکارانی سئوَبا جۆش مجن و رَدکارانی سرا هَسَدّ مکن.


چه آیانی دپا هچّ درۆگ در نئیاتکگ و بێمئیار اَنت.


شما آزات اێت، پمێشکا آزاتێن مردمانی ڈئولا زِند بگوازێنێت بله وتی آزاتیا هچبر په رَدێن کاران نیمّۆن مکنێت، وتی آزاتیا په هُدائے هِزمتا کار ببندێت.


هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟


بله اگن شمئے دلا تهلێن هَسَدّ و وتگَرَزی مان اِنت، گڑا پَهر مکنێت، درۆگ مبندێت و اے راستیا بمَنّێت.


اے دَزبندیا که ما کنێن، اِشیا ردی یا بدنیّتی مان نێست و ما شمارا رَد دئیگ هم نلۆٹێن،


وهدے ایسّایا نَتْناییل دیست که آ دێم په من پێداک اِنت، گوَشتی: ”اے تچکێن بنی اِسراییلیے و اِشیئے دلا هچّ پئیمێن رِپک و هنر مان نێست.“


بَژن اِنت، شما هما کبرانی پئیما اێت که آیانی سرا سِنگ و شَکّ نێست و گِندگَ نبنت و مردم په نازانتی آیانَ لپاشنت و گوَزنت.“


هما وهدا، هزاران مردم مُچّ بوت و یکدومیا گوَرمۆش دئیان و لپاشان اَت. ایسّایا پێسرا دێم گۆن مریدان تَرّێنت، وتی گپّ و تْرانی بُنگێج کرت و گوَشتی: ”چه پَریسیانی هُمیرا که ریاکاری و دوتل و دوپۆستیئے هُمیر اِنت، وتا دور بدارێت،


ایسّایا آیانی اے دوتل و دوپۆستی زانت و گوَشتی: ”چیا منا چَکّاسگا اێت؟ یکّ دینارے بیارێت تان بچاران.“


گڑا هُدابُند آییا ٹکّر ٹکّرَ کنت و شَتَلکارانی نیاما دئورَ دنت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.


او دورو و دوپۆستێن مردمان! اِشئیا نبیا چه هُدائے نێمگا شمئے بارئوا شَرّ گوَشتگ:


چیا که په پُرکبران هسدّی بوتان، هما وهدا که من بدکار آبادی و آسودگیا دیستنت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite