Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

22 نون که شما گۆن راستیئے رَندگیریا وتا پاک و پَلگار کرتگ و گۆن یکدگرا په‌دِلێن مِهرئے واهند بوتگێت، گڑا په دل و سِتک گۆن یکدومیا مِهر بکنێت.

Gade chapit la Kopi




پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:22
51 Referans Kwoze  

اے هُکمئے مکسد مِهر اِنت که چه سپاێن دل و پاکێن زمیر و دل‌سِتکێن ایمانێا پێدا بیت.


کَسّا هچبر هُدا ندیستگ، بله اگن یکدگرا مِهر بکنێن، هُدا مئے دلا مانیت و آییئے مِهر مئے دلا کامل و سررێچ بوتگ.


او دُردانگان! گۆن یکدومیا مِهر بکنێن، چێا که مِهر چه هُدایا اِنت و هرکَس که مِهرَ کنت، چه هُدایا پێدا بوتگ و هُدایا زانت.


نێٹ، شما سجّهێن یکدل و همدرد ببێت، گۆن یکدومیا مِهر بکنێت، نَرمدل و بێکِبر ببێت.


گۆن هُدایا نزّیکّ ببێت، هُدا هم گۆن شما نزّیکَّ بیت. او گُنهکاران! وتی دستان پاک کنێت. او دودلان! وتی دلا ساپ کنێت،


آییئے هُکم همِش اِنت که آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے نامئے سرا باوَرمند ببێن و وت‌مان‌وتا مِهر بکنێن، هما پئیما که مارا هُکمی کرتگ.


او براتان! هَکّێن گپّ اِش اِنت که ما باید اِنت مُدام په شما هُدائے شُگرا بگرێن، چێا که شمئے ایمان رۆچ په رۆچ رُدان اِنت و په یکدومیا شمئے سجّهێنانی مِهر هم گێش بئیان اِنت.


هُداوند شمئے مِهرا په یکدومیا و په سجّهێنان گێش کنات، شمئے دل چه مهرا سررێچ بات هما پئیما که په شما مئے دل چه مِهرا سررێچ اِنت.


کَسے که گوَشیت: ”منا هُدا دۆست اِنت“ و چه وتی براتا نَپرتَ کنت، درۆگبندے، پرچا که وتی براتا گندیت و دۆستیَ نداریت، گڑا هُدایا که نگندیت چِه پئیما دۆستی داشتَ کنت؟


هرکَسا اِزّت بدئیێت و په باوَرمندان هاسێن مِهرے دلا بدارێت، وتی زِندا په هُداتُرسی بگوازێنێت و بادشاها شرپ بدئیێت.


هُدایا مئیگ و آیانی نیاما هچّ پرک و پێرے نه‌اِشت، وهدے آ باوَرمند بوتنت، هُدایا آیانی دل هم پاک و پَلگار کرت.


آ کُلئو و پئیگام که شما چه بُنگێجا اِشکت، همش اِنت که باید اِنت یکدومیا دۆست بدارێن.


گۆن آ دگه باوَرمندانی دۆست دارگا وتی هُدادۆستیا مُهر بکنێت و گۆن سجّهێن مردمانی دۆست دارگا په باوَرمندان وتی مِهرا مُهکم بکنێت.


منی دْوا اِنت که شمئے مِهر گێشا گێش ببیت و گۆن کامِلێن سَرپدی و جُهلێن زانتێا همراه ببیت،


بله ایمانئے سئوَبا، ما چه پاکێن روهئے برکتا هما پاکی و پلگاریئے ودارا اێن که مارا آییئے اُمێت هست.


بله منا گۆن تئو یکّ گِلگے هست‌اِنت. نون تئو آ پئیما مِهر کنگا نه‌ائے که بِنداتا کنگا اَتئے.


نون دادرسیئے وهد آتکگ و اے دادرسی چه هُدائے هاندان و کَهۆلا بِنداتَ بیت. اگن دادرسی چه هُدائے هاندانا بِنداتَ بیت که ما اێن، گڑا آ مردمانی آسر و آکبت چے بیت که هُدائے وشّێن مِستاگئے نمَنّۆک اَنت؟!


چه سجّهێنان مسترێن گپّ اِش اِنت که یکدومیا په دل و سِتک دۆست بدارێت که مِهر، بازێن گناهێئے بَکشگئے سئوَبسازَ بیت.


منی هُکم په شما همِش اِنت: یکدگرا دۆست بدارێت.


او جنێنان! همے پئیما، شما وتی مردانی پرمانبَرداریا بکنێت، تان اگن چه آیان یکّے هُدائے هبرا ممَنّیت، گڑا آ گۆن هبرا نه، گۆن وتی جَنئے کار و کِردئے گِندگا هُدائے سرا باور بکنت،


هما وَشّێن مستاگ که تئیی اَمانَت اِنت، گۆن پاکێن روهئے کُمَکّا، آییئے نگهپانیا بکن، هما پاکێن روه که مئے تها زندگ اِنت.


مسترێن جنێنان چۆ وتی ماتا و کَسترێن جنێنان چۆ وتی گُهارا نسیَت بکن، گۆن کاملێن پاک‌نیّتیا.


تئیی کَسان‌اُمریئے سئوَبا کسّ ترا کَم‌اَرزش سرپد مبیت و تئیی گُپتار و کردار و مِهر و ایمان و پاکی په باوَرمندان مسالے ببنت.


هما وهدا که مَکدونیَها رئوگا اَتان، من گۆن تئو دزبندی کرت و انّون هم گوَشان که اِپێسُسئے شهرا بدار و لهتێن مردم که درۆگێن تالیم دئیگا اِنت، آیان هُکم بدئے که وتی اے کارا بند بکننت و


او براتان! او هُداوندئے دۆستیگێن مردمان! ما باید اِنت په شما مُدام هُدائے شُگرا بگرێن، چێا که هُدایا شمارا چه بِنداتا گچێن کرتگ که شما پاکێن روهئے پاک و پلگار کنۆکێن کارئے برکتا و راستیئے سرا وتی ایمانئے برکتا برَکّێت.


او بےاَگلێن گَلاتیان! کئیا شمارا سِهر کرتگ؟ ایسّا مَسیهئے سَلیب کشّگئے کِسّه گۆن شما اَنچۆ پَکّاییا بئیان کنگ بوت که هر چیزّ پوره شمئے چمّانی دێما زاهر بوت.


شما شَرّ دێما رئوان اَتێت. کئیا شمارا چه راستیئے پرمانبرداریا داشت؟


چێا که اگن شما گُنهکارێن سَرِشتئے راها بگرێت، مرێت. بله اگن چه روهئے راها وتی سَرِشتئے گناه و بدکاریان بکُشێت، زِندگَ مانێت.


بله په وَتواه و هما مردمان وتی کَهر و گَزبا گوارێنیت که هَکّ و راستیئے بدلا بَدکاریئے رَندگیر اَنت.


مارا چه آییئے نێمگا اے رهمت و کاسِدیئے کار رَستگ که په هماییئے نامئیگی، سجّهێن دَرکئومانی نیاما اَنچێن پَرمانبرداریے بیارێن که چه ایمانا کئیت.


اِشان گۆن راستیا پاک و پَلگار کن، تئیی هبر راستی اِنت.


منی هبرانی برکتا شما چه پێسرا پاک اێت، هما هبر که من گۆن شما کرتگ‌اَنت.


اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.


نون په همِشانیگی وتا گۆن پاکی و پَلگاری تئیی سِپُردهَ کنان، تانکه اے هم گۆن راستیا پَلگار و هُدائے سِپُرده ببنت.


پمێشکا هر وڑێن پَلیتی و سجّهێن بدیان چه وت دور کنێت و په بێکِبری و نَرمدلی، هما گال و هبران دلا بدارێت که شمئے دل و جانا نادێنگ بوتگ و شمئے رَکّێنگئے واک و توانی هست.


هما اَرواه که گوَستگێن زمانگا ناپرمانی‌اِش کرتگ‌اَت، بزان نوهئے زمانگا که بۆجیگ اَڈّ بئیگا اَت و هُدا گۆن سبر و اۆپار وداریگ اَت، بله کمّێن مردمے، بزان تهنا هشت مردم چه آپئے راها رَکّت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite