Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

12 په آیان پَدَّر بوتگ که وهدے هبرا اَتنت وتی هِزمتا نکنگا اَتنت، شمئے هِزمتا کنگا اَتنت. نون گۆن پاکێن روهئے زۆرا دگه مردمان اے وشّێن مِستاگ په شما رسێنتگ، هما پاکێن روه که چه آسمانا دێم دئیگ بوتگ. په اے وشّێن مِستاگئے زانگا پرێشتگ هم دلمانگ اَنت.

Gade chapit la Kopi




پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:12
56 Referans Kwoze  

بله وهدے شمئے پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و من آییا چه پتئے نێمگا دێمَ دئیان، آ منی بارئوا شاهدیَ دنت.


گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.


بله هُداوندئے گال و هبر تان اَبدَ مانیت.“ اے گال و هبر همِش اِنت که شمارا مِستاگ دئیگ بوتگ.


پدا من چارت و اِشکت که بازێن پرێشتگێئے تئوار اِنت. اے لکّانی لکّ اَتنت، هزارانی هزار. تَهتئے چپّ و چاگردا اَتنت، سَهدار و کماشانی چاگردا.


آییا اے کار، چه نشانی و مۆجزهانی واک و کدرتا، گۆن هُدائے روهئے زۆرا کرتگ‌اَنت. گڑا چه اورشَلیما بگر تان ایلیریکومئے دَمگا، من سجّهێن راها تَرّ و گَرد کرتگ و مَسیهئے وشّێن مِستاگ په سَرجمی جار جتگ.


آ، هُدائے راستێن نێمگا بُرزاد برگ بوت. چه پتا، واده داتگێن پاکێن روه آییا رَست و هما ڈئولا که شما گِندگ و اِشکنگا اێت، نون پاکێن روهی بێکِساس بَکشتگ.


بله تئو وتی راها برئو تان هلاسیئے وهد بیئیت. تئو آرامَ کنئے و پدا، هلاسیئے وهدا په وتی آسَر و آکِبتا جاهَ جنئے.“


آییا پسّئو دات: ”وتی راها برئو، دانیال! چێا که اے هبر تان هلاسیئے وهدا راز اَنت و مُهر جنَگ بوتگ‌اَنت.


که وتی چُکّا په من زاهر بکنت تانکه من درکئومان آییئے چُکّئے مِستاگا سر بکنان. آ وهدی من اِشتاپ اِشتاپا چه کَسّا سر و سۆج نگِپت و


چێا که اے مِستاگ منا چه اِنسانێئے نێمگا نرستگ و نه که کَسێا منا درس داتگ، اے منا چه ایسّا مَسیهئے نێمگا اِلهامێا رستگ.


و چۆن جار بجننت اگن رئوان دئیگ نبوتگ‌اَنت؟ اَنچُش که نِبشته اِنت: ”وَشکَدَم اَنت آ مردم که وشّێن مِستاگَ کارنت.“


چێا که ایسّائے وشّێن مِستاگئے تها هما پاکی و پَلگاری پَدّرَ بیت که چه هُدائے نێمگا اِنت، هما پاکی و پَلگاری که چه اَزل تان اَبد ایمانئے سرا اۆشتاتگ، اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”هما که چه ایمانئے راها پاک و پَلگار اِنت، زِندگَ مانیت“.


همے پئیما من شمارا گوَشان، اگن یکّ گُنهکارے چه وتی گناهان تئوبه بکنت و هُدائے راها بیئیت، هُدائے پرێشتگانی بارگاها جشن و شادهی گِرگَ بیت.“


آ وهدا ایسّایا گوَشت: ”او منی پت، زمین و آسمانئے هُدابند! ترا ستا کنان و ساڑایان که تئو اے راز و هبر چه زانتکار و هۆشمندان چێر داتنت و کۆدکانی سرا پَدّر کرتنت.


په تئیی کئوم و تئیی پاکێن شهرا هپتاد هپتگ گیشّێنگ بوتگ که سَرکشّی بکُٹّیت، گناه هلاس ببنت، کُربانیگ کنگ و گناهانی تاوان پُرّ کنگ ببیت، اَبدی اَدل بَرجم ببیت، شُبێن و پئیگمبری مُهر جنَگ ببنت و چه سجّهێنان پاکترێن جاگه رۆگن پِر مُشگ ببیت.


براتان! شمارا مئے جُهد و زهمت الّم یات اَنت. وهدے ما شمئے کِرّا هُدائے وشّێن مِستاگئے جارا جنَگا اَتێن، ما شپ و رۆچ کار هم کرت تانکه چه شما کَسێئے سرا بارے مبێن.


گڑا ایسّائے مرید در کپت و مێتگ په مێتگ هر جاه، وشّێن مِستاگِش په مردمانَ رَسێنت و نادْراهێن مردمِش دْراهَ کرتنت.


پاکێن روها مِستاگ داتگ‌اَت، تان وهدے که هُداوندئے مَسیها مگندیت، آ نمریت.


ایسّایا دَرّاێنت: ”او شَمون، او یونائے چُکّ! تئو بَهتاورے ائے، چێا که اے هبر انسانێا په تئو زاهر و پَدّر نکرتگ، منی پت که آسمانا اِنت، آییا پَدّر کرتگ.


سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگ‌اَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.


پارسئے بادشاه کورشئے دئورئے سئیمی سالا دانیالا، که بِلْتِشازَرئے ناما هم زانگَ بوت، اِلهام رسِت. اِلهامئے پئیگام راست اَت و بلاهێن جنگێئے بارئوا اَت. اے پئیگامئے مانا آییا شُبێنێئے تها رست.


نون من اِشکت پاکێنے هبرا اِنت. دگه پاکێنێا چه آییا جُست کرت: ”اے اِلهام، بزان هر رۆچیگێن کُربانیگ، تَبَهکارێن سَرکشّی، هُدائے پاکێن لۆگئے چێردَستی و لشکرئے پادمال بئیگئے اِلهام و شُبێن تان کدێنا برجاهَ مانیت؟“


بادشاها گۆن دانیالا گوَشت: ”بێشک تئیی هُدا، هُدایانی هُدا اِنت و بادشاهانی هُداوند اِنت و رازانی پدّر کنۆک، چێا که تئو اے راز پدّر کرت کرتگ.“


هما اِنت که چێر و اندێمێن رازان پدّرَ کنت، هما اِنت که زانت تهاریا چے هست و رُژنایی هماییئے همراه اِنت.


گڑا هما شپا اے راز په دانیالا، شُبێنێا پدّر کنگ بوت. نون دانیالا آسمانی هُدائے ستا کرت.


کَرّوبیانی دێم گۆن یکدومیا ببیت و چمِّش گۆن سرپۆشا. بانزُلِش بُرزادیا پَچ ببنت و سرپۆشا ساهێل بکننت.


پمێشکا، منی دل بازَ لۆٹیت شمارا هم که روما نندۆک اێت، مِستاگ و بَشارت بدئیان.


چه اے شُبێنا رَند، ما په مَکْدونیَهئے رسگا اشتاپ کرت، چێا که چه اے شُبێنا دلجم بوتێن، هُدائے رَزا همِش اِنت که ما برئوێن و وشّێن مِستاگا اۆدئے مردمانی نیاما شِنگ و تالان بکنێن.


پِتْرُس اَنگت هبرا اَت، پاکێن روه، هما مردمانی سرا اێر آتک که آییئے هبران گۆش دارگا اَتنت.


پِتْرُس و یوهَنّا، هُداوندئے هبرانی شاهدی دئیگ و شِنگ کنگا رَند، پِر ترّت و اورشَلیما شتنت. پِر ترّگئے وهدا، راها، بازێن سامِری ڈێه و کلّگان هم وشّێن مِستاگِش تالان کرت.


چه آیانی دْوایا رند، آ جاگه که اۆدا مُچّ اَتنت لَرزت، سجّهێن چه پاکێن روها سررێچ بوتنت و هُدائے هبرِش په دِلێری درشان کرت.


گڑا پِتْرُس چه هُدائے پاکێن روها سررێچ بوت و گوَشتی: ”او کئومئے سرۆک و کماشان!


بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.


اے ڈئولا، هُدائے وشّێن مِستاگ په مُردگان هم رسێنگ بوت، که سجّهێنانی ڈئولا آیانی جسمی دادرسی بوتگ‌اَت، تانکه اَرواهِش هُدائے پئیما زندگ ببنت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite