یوهَنّائے ائولی کاگد 5:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ چێا که هرچے چه هُدایا پێدا بوتگ، دنیائے سرا بالادست و سۆبێنَ بیت و مئے باور و ایمان همے بالادستی اِنت که دنیایا اێردستَ کنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:4 Referans Kwoze

یوهَنّائے ائولی کاگد 4:4

او دُردانگێن چُکّان! شما چه هُدایا اێت و آیانی سرا بالادست بوتگێت، چێا که آ که شمئے دلا اِنت چه آییا مستر اِنت که دنیایا اِنت.

یوهَنّا 16:33

من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:9

آ که چه هُدایا پێدا بوتگ گناهَ نکنت، پرچا که هُدائے زات آییا مان اِنت. گڑا آ گناه کرتَ نکنت، چێا که چه هُدایا پێدا بوتگ.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:5

اَبێد چه آ کَسا که باوَرَ کنت ایسّا هُدائے چُکّ اِنت، دگه کئے دنیایا اێردست کرتَ کنت؟

اِلهام 3:21

هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.

اِلهام 12:11

مئے برات، گوَرانڈئے هۆن و وتی شاهدیئے لبزئے سئوَبا، بُهتام جنۆکئے سرا بالادست بوتگ‌اَنت. مرکئے دێما آیان وتی ساهئے هچّ پرواه نکرتگ.

اِلهام 3:5

هرکَس که سۆبێنَ بیت، همِشانی ڈئولا اسپێت‌پۆشَ بیت. من آییئے ناما هچبر چه ”زِندئے کتابا“ گارَ نکنان و وتی پت و پتئے پرێشتگانی دێما آییا منّان.

اِلهام 2:11

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هرکَس که سۆبێنَ بیت، چه دومی مرکا هچّ تاوانے نگندیت.

اِلهام 3:12

هما که سۆبێنَ بیت، من آییا وتی هُدائے پرستشگاهئے مِنُکے جۆڑَ کنان و آ پدا هچبر چه پرستشگاها درَ نئیئیت. من آییئے سرا وتی هُدا و وتی هُدائے شهر، نۆکێن اورشَلیمئے ناما و وتی نۆکێن ناما نبشتهَ کنان. نۆکێن اورشَلیم چه منی هُدائے نێمگا، چه آسمانا اێرَ کئیت.

اِلهام 2:26

هما که سۆبێنَ بیت و تان آهِرا منی کارانَ کنت، من آییا کئومانی سرا واک و اِهتیارَ دئیان.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:1

هرکَسا اے باوَرمندی ببیت که ایسّا هما مَسیه اِنت، آ چه هُدایا پێدا بوتگ. هرکَسا که پت دۆست اِنت، چُکّا هم دۆستَ داریت.

اِلهام 15:2

پدا من چیزّے دیست، دریاێئے پئیما اَت بله چۆ شیشّگا اَت، گۆن آسا هئوار. و من دیست شیشّگی دریائے کَشا هما اۆشتاتگ‌اَتنت که رسترئے سرا و آییئے بُت و نامئے نمبرئے سرا سۆبێن بوتگ‌اَتنت. چَنگِش دستا اَت که هُدایا داتگ‌اَتنت.

اِلهام 2:7

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

یوهَنّا 1:13

آ، نه چه هۆنا پێدا بوتنت و نه چه جِسمی واهگ و انسانی لۆٹان، آ چه هُدایا پێدا بوتنت.

یوهَنّا 3:3

ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، تان کَسے دوبَر پێدا مبیت، هُدائے بادشاهیا دیستَ نکنت.“

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:29

اگن زانێت که آ راست و پاک اِنت، گڑا زانێت هرکَس که راستیئے راها رئوت چه هماییا پێدا بوتگ.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:18

ما زانێن هرکَس که چه هُدایا پێدا بوتگ، گناهَ نکنت، هما که چه هُدایا پێدا بوتگ هُدا وت آییئے نِگهپانیا کنت و شئیتانئے دست په آییا نرسیت.