Mi tana, mara tu adiau, mara tu molotsunaginiau na ropu i laona nina tuvu a Malkia na dalena nogo na taovia tsapakae, aia na tuvu e totu i laona na pakokana valeqira na mane matali. Me tagara goto sa kô i laona na tuvu ia, ma na boko segeni moa, mau ba lupilupi i laona na boko mate.
Na rota igita a vatsangia kalina eni e malamala lee, me utu goto ke totu oka. Maia nogo e vangarau vanigita na omea loki sosongo baa aia e totu saviliu, aia nogoria na mauri saliu i konina God.
Mara matesia na iruna na lake loki, mara pitsa tania na mate tana isi. Ara maluku lee tana idana, mi muri mara malagai mara susuliga sosongo tana vailabu, mara tuliusigira niqira malagai na vera tavosi.
Mi kalina ti vaga kamu tulusavu tana kô mao, inau sauba kau totu kolugamu; ma na tatarina na kô e utu ke lumigamu. Mi kalina ti vaga kamu liu bâ i laona na lake me sauba e utu ke ganigamu, ma na iruna e utu goto ke iruvigamu.
Ma Nebukadnesar e totu moa tana me momoro. Maia e tavongani novo loki, me tsaku e tsipu dato, me veisuagira nina mane sasanga, “?Laka igita a tau soritugira, ma tau tsonisagetugira tolu na mane i laona na umu romaroma?” Migira ara gokovisu mara tsaria, “Eo, taovia, ara tu tolu na mane.”