जब यीशु न इन सुणी, तब वेन बोलि, “ईं बिमारि बटि वेकी मौत नि ह्वेलि, पर यू त इलै च कि परमेस्वर की बडै हो, अर वेका द्वारा परमेस्वर का पुत्र की भि बडै हो।”
अर याफा नगर मा तबीता नौ की एक बिस्वासी जनानि रौन्दी छै (अर तबीता तैं यूनानी भाषा मा दोरकास बुल्दिन, दोरकास मतलब हिरणी)। अर वा भौत अच्छा काम करदी छै, अर जरुरतमन्द लोगु तैं दान-दकछिणा देन्दी छै।
अर याफा नगर का बिस्वासी लोगु न सुणी कि पतरस लुद्दा नगर मा च, त ऊंन दुई लोगु तैं वेका पास भेजि के वेसे बिन्ती कैरी कि, “तुम जल्दी से जल्दी हमरा पास ऐ जा।” अर यू लुद्दा नगर याफा नगर का नजदीक ही छौ।
“जब मि याफा नगर मा प्रार्थना कनु छौ, त मितैं भूक लगणि छै। अर मि अपणी सुद-बुद मा नि छौ, अर मिन एक दरसन देखि की एक बड़ा चदरा का जन कुई चीज मेरा पास मूड़ी औणी च, अर वीं चीज तैं चौतरफि बटि पकड़ी के धरती पर लये जाणु च।
अर उख कुरनेलियुस भै न हमतै बतै कि मिन एक स्वर्गदूत तैं अपणा घौर मा खड़ु होयुं देखि अर वे स्वर्गदूत न वेकू बोलि कि, ‘अपणा कुछ लोगु तैं याफा नगर मा भेज अर उख बटि शमौन जैकू पतरस भि बुले जान्दु वेतैं इख बुलवौ।