14 આપા જાંઅજેહે કા, મૂસા નિયમ આત્મિક હેય, બાકી આંય માઅહું હેય, એને આંય પાપા ગુલામ હેય.
કાહાકા આંય જાંઅહું, કા માંયેમાય એટલે કા મા શરીરા સ્વભાવામાય હારી વસ્તુ વાસ નાંય કોએ, ઇચ્છા તે મા માય હેય, બાકી હારેં કામે માયેકોય ઓઈ નાંય હોકે.
માયેવોય જ્યા બોદા પોરમેહેરા લોકહા કોઅતો હાનામાય હાનો હેય, માન ગેર યહૂદી લોકહાન ખ્રિસ્તામાય મિળનારી બોરકાત બારામાય હારી ખોબાર આખના સદા મોયા મીળહી. ઈ બોરકાત જી આમહાન ખ્રિસ્તામાય મિળહે, તી માઅહા હોમાજનાથી બારે હેય.
બાકી આંય તુમહાન આખતાહાવ કા જો કાદ્યે થેઅયેવોય ખારાબ નોજાર ટાકહે તો ચ્યે આરે પોતાના મોનામાય વ્યબિચાર કોઅઇ ચુકયોહો.
બાકી આંય તુમહાન આખતાહાવ કા જો ચ્યા બાહાવોય ગુસ્સો કોઅરી, ચ્યાલ પોરમેહેર સજા કોઅરી એને કાદો ચ્યા બાહાલ નોકામ્યા આખરી ચ્યાલ યહૂદીયાહા મોઠી સોબાયેમાય સજા કોઅરી; એને જો કાદો આખે ‘ઓ મૂર્ખ’ ચ્યાલ નરકા આગડા સજા દેવામાય યી.
ઈસુ ચ્યાહાઆરે-આરે ગીયો, જોવે ચ્યા ગોઆપાય યેના, તોવે જોમાદારાય ચ્યાલ કોલહાક હાંગાત્યાકોય આખી દોવાડયા, ઓ પ્રભુ, તું આબદા મા કોઅહે, આંય યા લાયકે નાંય હેય, કા તુમા ગોઅમે યેય.
ઈ એઇન સિમોન પિત્તર ઈસુવાલ પાગે પોડીન બોલ્યો, “પ્રભુ માયેપાઅને જાતો રો, કાહાકા આંય તે પાપી માઅહું હેતાઉ.”
બાકી જોવે ચ્યાપાય કોરજાં ચુકાડાં કાયજ નાંય આતા, તોવે રાજાય આખ્યાં, કા યાલ, યા થેએયેલ એને યા પાહાહાન, એને યા બોદી માલ-મિલકાત વેચિન કોરજાં વોસુલ કોઅરા કોઅયો.”
ચ્યાય પાહલા એઇન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ સૈતાન, મા હામ્મેથી દુર ઓઅઇ જો, તું મા હાટી ઠોકરે કારણ હેય, કાહાકા તો વિચાર પોરમેહેરા એછને નાંય, બાકી માઅહા એછને હેય.”
કાહાકા પોરમેહેરા વચન જીવતા, પ્રબળ, એને કોઅહાબી બેન દાઅયેવાળી તારવાયે કોઅતા ચીંદળા હેય, તી જીવ એને આત્મા, એને હાંદા એને આડકાહા લોગુ ઉંડે ઉતી જાહે, એને આમહે મોના ઇચ્છાયો એને વિચારાહાન પારખેહે.
તે, કાય આપા યહૂદી, ગેર યહૂદી લોકહા કોઅતા હારાં હેજે? નાંય કોવેજ નાંય, કાહાકા આમા યહૂદી એને ગેર યહૂદી બેન્યાહાવોય ઓ દોષ લાવી ચુક્યાહા કા ચ્યા બોદાન બોદા પાપા શક્તિ તાબામાંય હેય.
કાહાકા આપા જાંઅજેહે કા આપહે જુનો પાપી સ્વભાવ ઈસુ ખ્રિસ્તાઆરે હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેનલો ગીયો, જેથી આપહે શરીરામાય પાપા સ્વભાવ નાશ ઓઅય જાય, એને આપા પાછે પાપા ગુલામ નાંય રોજે.
તેહેકેજ આપાબી, જોવે હાના પોહા હારકા આતા, તોવે આપા યા દુનિયા રીતીરીવાજાહા એને નિયમાહા ગુલામ આતા.