6 ચ્યાય એહેકેન યાહાટી આખ્યાં કાહાકા પિત્તર એને બિજા બેન શિષ્ય બિઇ ગીઅલા આતા, એને નાંય જાઅતા આતા કા કાય આખના હેય,
જોવે માયે ચ્યાલ દેખ્યો, તે આંય તારાત ચ્યા પાગહાપાય મોઅલા માઅહા હારકો પોડી ગીયો, બાકી તારાત ચ્યે ચ્યા જમણો આથ માન લાવીન આખ્યાં, “બીયહે મા, આંય પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.”
તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ આમે રોઅના ઈહીં હારાં હેય: આમા તીની જાઅહાલ તીન માંડવા પાડા દે, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી, એને યોક એલીયા હાટી.”
તોવે યોક વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅને પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”.
એને જોવે ચ્યા જાતા લાગ્યા તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, આપા ઈહીં રોજે તીં હારાં હેય, આમા તીન માંડવા બોનાડુહુ, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી એને યોક એલીયા હાટી” તો જાંઅતો નાંય આતો, કા કાય આખી રિઅલો હેય.