17 પાછે તો ટોળાલ છોડીન ગોઅમે યેનો, તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાય જીં કાય દાખલા દેયને આખ્યેલ ચ્યા મોતલાબ પુછ્યાં.
ઈ વોનાયને પિત્તરાય ઈસુલ આખ્યાં, “આમહાન ઓ દાખલો હોમજાડી દે.”
જોવે ઈસુ લોકહાન છોડીન ગોઅમે ગીયો, તોવે ચ્યા શિષ્ય ચ્યાપાય યેના એને ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ટોળ્યાવાળો દાખલો આમહાન હોમજાડી દે.”
પાછે, જોવે ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે ગોઅમે યોખલો આતો, તોવે શિષ્યહાય ઈસુલ પુછ્યાં કા, “આમા બુતાલ કાહાનાય કાડી હોક્યા?”
એને જોવેબી ઈસુ પોરમેહેરાબારામાય વાત આખે, તોવે દાખલા દેયન આખે, બાકી જોવે તો ચ્યા શિષ્યહાઆરે યોખલો રોય તોવે ચ્યાહાન બોદા દાખલાહા મોતલાબ હોમજાડે.
જોવે ઈસુ એને બાર શિષ્યહાઆરે બિજા હાંગાત્યા આતા, ચ્યાહાય ઈસુલ દાખલો હોમજાડા આખ્યાં.
તોવે શિષ્યહાય ઈસુવા પાહાય યેઇન ચ્યાલ આખ્યાં, “એલહાન તું કાહા દાખલાહામાય નોકીજ હોમજાડતોહો?”
વાયજ દિહાહા પાછે ઈસુ પાછો ફિરીન કાપરનાહુમ ગાવામાય યેનો એને તાઅને લોકહાન ઓહડી ખોબાર જાયી, કા ઈસુ પાછો ફિરીન ગાવામાય યેનલો હેય.
ઈસુ ગોઓ ગીયો એને પાછી લોકહા બોજ ગીરદી જાયી, કા તો એને ચ્યા શિષ્ય ખાઅનાબી નાંય ખાય હોક્યા.
જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય, એને ચ્યા બારામાય હુમજે.”
ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “કાય એહેકેન તુમહાનબી નાંય હોમજાય કા? તુમા નાંય હોમજેત કા, જીં ખાઅના માઅહું ખાહે તી માઅહાન મેલાં નાંય બોનાવી હોકે?