16 ઈ વોનાઈન હેરોદ રાજાય આખ્યાં, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો હેય, માયે પોતે જ્યા ટોલપા વાડાવી ટાક્યેલ, બાકી તો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઓઇન યેનહો.”
બાકી હેરોદ રાજાય આખ્યાં, “યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા તે માયે ટોલપી વાડી ટાકાડયેલ, જ્યા બારામાય આંય ઓહડી વાત વોનાતાહાવ, તો ઓ કું ઓરી?” એને ચ્યાય ચ્યાલ એઅરા ઇચ્છા કોઅયી.
એને એહેકેન આખ્યાં, કા “માયેતે ગુના વોગાર માઅહાન માઆહાટી દોઓવાડીન પાપ કોઅયાહાં” ચ્યાહાય આખ્યાં, આમહાન ચ્યા પારવા નાંય હેય, યા તું જાવાબદાર હેય.
એને ચ્યે ચ્યા ચાકારાલ આખ્યાં, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો હેય, જો મોઅલા માઅને પાછો ઉઠયોહો યાહાટી ચ્યા આથે મોઠે ચિન્હે ઓઅતેહે.”
એને બિજા લોક આખે, “ઓ તે એલીયા ભવિષ્યવક્તો હેય” એને આજુ બિજા આખે કા, “તો યોક ભવિષ્યવક્તો હેય, ચ્યા ભવિષ્યવક્તાહા હારકો જ્યા બોજ સોમાયા પેલ્લા રોતા આતા.”
હેરોદ રાજાય કોલહાક સોમાયા પેલ્લા ચ્યા બાહા ફિલિપા થેએ હેરોદિયાસ રાણ્યેલ રાખી લેદેલ, બાકી યોહાને ચ્યાલ આખ્યાં, “તુલ તો બાહા થેએયેલ રાખના નિયમા ઇસાબે ઠીક નાંય હેય.” તોવે હેરોદિયાસ રાણ્યેલ ખુશ કોઅરાહાટી, રાજા હેરોદાય યોહાનાલ દોઆડીન ચ્યાલ જેલેમાય કોંડાડી દેનો.