10 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, જોવે તુમા કાદા ગોઓ રાંહાટી જાહા, તાંજ રોજા, તાંઅરે તુમા નિંગી જાહા તાંઉલોગુ ચ્યાજ ગોઅમે રોજા.
એને જોવે ચ્યેય ચ્યે કુટુંબ હાતે બાપતિસ્મા લેદા, તોવે ચ્યેય વિનાંતી કોઅયી, “જો તું માન પ્રભુવા વિસ્વાસીની હોમાજતોહો, તે ચાલીન મા ગોઆમાય રા,” એને તી આમહાન માનાડી લેય ગીયી.
એને જ્યા ગોઆમાય જાહા, તાંજ રા; એને તાઅનેજ રાજા લેઈને જાયા.”
વાઅણે પોવજા બાકી બેન જોડ ડોગલેં નાંય લેતા.
એને જાં તુમહાન લોક નાંય હાદેત એને તુમહાન નાંય હાંબળેત, તાંઅરે નિંગી જાયા, એને ચ્યાહાન નિશાણી દાંહાટી, તુમહે પાગહા આરેને ઉદળાં તાંજ ખેખરી ટાકજા, ચ્યાહાન ઈ ચેતાવણી દાંહાટી કા પોરમેહેરા એહેરે મિળનારી સાજા ચ્યા પોતેજ જાબાવદાર હેય.