41 એને ચ્યા બોજ બિઇ ગીયા એને યોકબિજાલ આખા લાગ્યા, “ઈ કોહડા માઅહું હેય? તે તોફાન એને દોરિયો એને લાફાબી ચ્યા આગના માનતેહેં?”
તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમહે બોરહો કેછ આતો?” બાકી ચ્યા ગાબરાય ગીયા એને નોવાય પામીન યોકબિજાલ આખા લાગ્યા, “ઓ કું હેય, જો તોફાન એને દોરિયા પાઅયાલ બી તો આગના કોઅહે, એને તી ચ્યા માનતેહેં?”
એને ચ્યા નોવાય પામીન આખા લાગ્યા કા, ઈ કોહડા માઅહું હેય કા વારો એને પાઆય બી ચ્યા આગના માનતેહેં.
“ઓ પ્રભુ, બોદા લોક તુલ બિઅતાહા, એને ચ્યે બોદે તો નાંવા સન્માન કોઅતેહે, કાહાકા તુંજ પવિત્ર પોરમેહેર હેય, બોદી જાતી લોક તો પાહાય યેતહે, એને ચ્યે ભક્તિ કોઅતેહે, કાહાકા તો ધાર્મિક કામે બોદહાન હારેકોય ખોબાર હેય.”
તોવે ચ્યે બાયે જાંઅયા કા તી હારી ઓઅઇ ગિઇ, તોવે તી કાપતી એને બીઅતી યેની, એને ચ્યા પાગે પોડીન, એને બોદી હાચ્ચી-હાચ્ચી વાત આખી દેની.
યા લીદે આમહાન જીં રાજ્ય મિળ્યાહાં, તી નાંય આલી હોકે, યાહાટી આમહાય પોરમેહેરા આભાર માના જોજે એને ચ્યા ઇચ્છા નુસાર આદરભાવ એને દાક રાખીન ચ્યા આરાધના કોઅતા રોજે,
યાવોય બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્ચા યોકબીજાહાન વાતો કોઅન આખા લાગ્યેં, “ઈ કાય વાત હેય? કા તો પુરાં ઓદિકારા એને સામર્થ્યાકોય બુતાલ દોમકાડેહે, એને ચ્યે નિંગી જાતહેં.”
એને જોવે ચ્યા ઉડીમાય ચોડી ગીયા, તોવે વારો બોંદ ઓઅઇ ગીયો.
એને ચ્યા બોજ નોવાય પામીન આખા લાગ્યા, “ચ્યે બોદા હારાં કોઅયાહાં, બોઓરાહાલ વોનાતા કોઅયા, એને બોબડયાહાલ બોલતા કોઅહે.”
એને શિષ્યહાન ઈસુવે આખ્યાં, “તુમા કાહા બિઅતાહા? તુમહાન આજુબી બોરહો નાંય કા?”
પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય દોરિયા ચ્યેમેરે ગીરાસેનિયા લોકહા ભાગામાય જાય પોઅચ્યા.