13 આજુ યોકદા ઈસુ ગાલીલા દોરિયા મેરે ગીયો, એને બોજ માઅહે ચ્યાપાય યેને, એને ઈસુ ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા વચન હિકાડાં લાગ્યો.
ઈસુ પાછો ગાલીલા દોરિયા મેરે હિકાડે, તોવે ચ્યાપાય બોજ મોઠી ગીરદી બેગી ઓઈ ગીયી, યાહાટી તો દોરિયામાય ઉડી આતી ચ્યેમાય ચોડીન બોહી ગીયો, એને માઅહા બોદો ટોળો દોરિયા મેરે ઉબો આતો.
એને હાકાળ્યે વેળે કોવાળ્યાં ઉઠીન બોજ લોક ચ્ચા વોનાયા હાટી દેવાળામાય ચ્ચાપાય યેતે આતેં.
બાકી ચ્યા કાયજ કોઇ હોક્યા નાંય કા ઈ કેહેકેન કોઅજે, કાહાકા બોદા લોક બોજ ધ્યાનથી ચ્યા વોનાતા આતા.
તોવે બોજ લોક ટોળો જાયા એને યા લીદે ઓલે બોદે કા તી ગુઉ લોકહાકોય બોરાય ગીયા, ઓલે લોગુ કા બાઆપુર ને જાગો બી લોકહાકોય બોરાય ગીઅલો આતો. ઈસુ ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા હારી ખોબાર આખતો આતો.
બાકી તો જાયન ઈ વાત આખા એને ફેલાવાં લાગ્યો, કા ઈસુવે માન હારો કોઅયો ઓલા હુદુ કા ઈસુ કોઅહાબી ગાવામાય ખુલી રીતે નાંય જાય હોક્યો, બાકી બારેજ એકાંત જાગામાય રિયો, તેરુંબી ચોમખીને માઅહે ચ્યાપાય યેતે આતેં.
તોદિહી ઈસુ ગોઅરે નિંગીન દોરિયા મેરે જાયને બોઠો.
જોવે ઈસુ તાઅને આગલા ગીયો, માથ્થી નાંવા યોક માઅહાન કર લેઅના નાકાવોય બોઠલો દેખ્યો, એને ચ્યાલ આખ્યાં, “મા આરે ચાલ, આંય તુલ મા શિષ્ય બોનાવીહી.” તો કામ છોડીન ઈસુવાઆરે ગીયો.
ઈસુવે ચ્યા શિષ્યહાઆરે કાપરનાહુમ શેહેર છોડી દેના, એને ચ્યા યહૂદીયા વિસ્તારામાઅને યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ગીયા. એને પાછી યોકદા ચ્યાપાય લોકહા મોઠી ગીરદી ઓઅઇ ગિઇ, એને તો ચ્યાપરમાણે ચ્યાહાન પાછો હિકાડતો લાગ્યો.