69 તી ચાકરાણી પાછી ચ્યાલ એઇન, તાં ઉબા રીયલાહાન આખતી લાગી કા, “ઓ હોગો ઈસુ શિષ્યહા માઅનો યોક શિષ્ય હેય.”
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, જો કાદાં પાપ કોઅતા દેખાયેહે, તે તુમા જ્યેં પવિત્ર આત્માનુસાર જીવન જીવતેહે, નમ્રતાકોય ચ્યાલ હુદરાવા, એને તુમાબી હાચવીન રા, કા કાય તુમાબી પાપ કોઅરા નાંય લાગી જાય.
તોવે સિમોન પિત્તર આગડા પાય ઉબો રોયન તાપાય રિઅલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તુંબી ચ્યા શિષ્યહામાયનો હેતો કા?” પિત્તરે નાકાર કોઇ દેના, એને આખ્યાં, “આંય નાંય હેતાઉ.”
તોવે ચ્યે ચાકરાણ્યે જીં ફાટકા રાખવાળી આતી, પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તું યા માઅહા શિષ્યહા માઅનો હેતો?” પિત્તરે આખ્યાં, “આંય નાંય હેય.”
થોડીવાઆ રોયન પાછે યોક બીજે ચ્યાલ એઇન આખ્યાં, “તું ચ્યાહામાઅનો હેતો” બાકી પિત્તરે આખ્યાં, “માટડા આંય નાંય હેતાઉ.”
જાગતા એને પ્રાર્થના કોઅતા રા કા, તુમા બોદા પરીક્ષામાય માયેવોય બોરહો કોઅના બોંદ નાંય કોઅઇ દેતા, તુમહે જીવ તે હાચ્ચાં કોઅરા તિયારી હેય, બાકી શરીર નોબળાં હેય.”
બાકી તો નાંય માન્યો એને ચ્યે આખ્યાં, “તું કાય આખતીહી તીં આંય જાંઉ નાંય એને હોમજુ બી નાંય” પાછો તો દરવાજા બાઆ ગીયો ઓલહામાય કુકાડ વાહાયો.
બાકી તો પાછો નાંય માનતો લાગ્યો, એને વોછયેજ વાઆયેમાય પાહાય ઉબા રીઅલા માઅહાય પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાહાકા જેહેકોય તું બોલી રિઅલો હેય ચ્યાથી ખોબાર પોડહે કા તું ગાલીલ ભાગા માઅહું હેતો, યાહાટી ઈ નોક્કી હેય કા તુંબી ઈસુવા શિષ્યહા માઅને યોક હેતો.”