32 દિહી બુડયા પાછે, રુવાળા પોડી ગીયા તોવે માઅહે ઈસુવાપાય બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન એને બુત લાગલાહાન લેઈને યેને.
જોવે જુંજડા પોડી ગીયા તોવે માઅહે ઈસુવાપાય બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન એને જ્યાહામાય બુત વોળાગલા આતા ચ્યાહાન લેય યેને એને ઈસુવે ચ્યા બુતહાન ચ્યા વચના કોયન કાડી ટાક્યા, એને બોદા દુખ્યાહાન હારાં કોઅયા.
દિહી બુડતા સમયે માઅહે બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન ઈસુવાપાય લેય યેને એને યોકા-યોકાલ આથ લાવીન ચ્યે ચ્યાહાન હારાં કોઅયા.
પોરૂષી લોક ઈસુવાવોય દોષ લાવાહાટી યોક કારણ હોદતા આતા, યાહાટી ચ્યા ચ્યાલ દિયાનથી એઅતા લાગ્યા, કા એએ કા ચ્યાલ ઈસુ પોરમેહેરા આરામા દિહી હારો કોઅહે કા નાંય.
એને બોદા સિરીયા વિસ્તારામાય ચ્યા ખોબાર ફેલાય ગીયી, તોવે જ્યા બિમાર આતા, જ્યાહાલ જુદા-જુદા જાત્યા રોગ એને દુ:ખામાય પીડાલા આતા, એને જ્યાહાલ બુત લાગલા એને મિરગ્યે લોખવાવાળે આતેં, એને ચ્યા બોદહાન ચ્યાહાય ચ્યાપાય લેય યેને એને ચ્યાય ચ્યા બોદા દુખ્યાહાલ હારેં કોઅયે.
પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયા, એને જોવે પોરમેહેરા આરામા દિહી યેનો તોવે ઈસુ સોબાયે ઠિકાણે જાયને હિકાડતો લાગ્યો.
યાહાટી કા જીં વચન યશાયા ભવિષ્યવક્તાથી આખલા આતા તીં પુરાં ઓઅઈ: “ચ્યાય પોતે આમે નોબળાયો પોતા ઉપે લેય લેદ્યો એને આમે રોગ ઉપે લેય લેદા.”
તોવે ઈસુવે ચ્યેપાય જાયને, ચ્યે આથ દોઇન ચ્યેલ ઉઠાડયા, ચ્યેમાઅને જોરાં તારાતુજ ઉતી ગીયા, એને તી ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહા ગાવાર ચાકરી કોઅતી લાગી.
એને બોજ માઅહા માઅને બુત નિંગી ગીયા એને બોંબલા લાગ્યા કા તું પોરમેહેરા પોહો હેય, બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન દોમકાડયા એને આખા નાંય દેના, કાહાકા ચ્યાહાન ખોબાર આતી કા તો ખ્રિસ્ત હેય.