4 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં એએ, તો કાદાલ એહેકેન આખના નાંય, કા માયે તુલ હારો કોઅયો બાકી જો એને યાજકાલ દેખાડ એને તું ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો, ચ્યા બારામાય મૂસાય આગના કોઇન આખહી તી બેટ આઈન દે, ચ્યા લોકહા સાબિત્યે હાટી.”
ઈસુવે ચ્યાહાન એઇન આખ્યાં, “જાયા, એને તુમહે શરીર યાજકાહાલ દેખાડાં” યાહાટી ચ્યા એઇ હોકે કા તુમા હારાં ઓઅયાહા કા નાંય એને ચ્ચા વાટે ચાલતાંજ હારાં ઓઅઇ ગીયા.
તોવે ઈસુવે ચ્યાલ ચેતાવણી દેની, “તો કાદાલ એહેકેન આખના નાંય, કા માયે તુલ હારો કોઅયો બાકી જો એને યાજકાલ દેખાડ એને તું ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો, ચ્યા બારામાય મૂસાય આગના કોઇન આખહી તી બેટ આઈન દે, ચ્યા લોકહા સાબિત્યે હાટી.”
એને ઈસુવે લોકહાન આખ્યાં, કા “ઈ કાદાલ નાંય આખના કા માયે કાય કોઅલા હેય” બાકી જોલો વોદારે આખે કા નાંય આખના, તોલા વોદારે ચ્યા બીજહાન આખતા લાગ્યા.
તોવે ચ્યાહા ડોળા હારાં ઓઅઇ ગીયા, એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, ઈ કાદાલ નાંય ખોબાર પોડા જોજે કા માયે કોઅયા.”
એને જાં તુમહાન લોક નાંય હાદેત એને તુમહાન નાંય હાંબળેત, તાંઅરે નિંગી જાયા, એને ચ્યાહાન નિશાણી દાંહાટી, તુમહે પાગહા આરેને ઉદળાં તાંજ ખેખરી ટાકજા, ચ્યાહાન ઈ ચેતાવણી દાંહાટી કા પોરમેહેરા એહેરે મિળનારી સાજા ચ્યા પોતેજ જાબાવદાર હેય.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન ચેતવીન આગના દેની કા ઈ વાત કાદાલ ખોબાર નાંય પોડે, એને પોહયે આયહે આબહાલ આખ્યાં કા, પોહયેલ કાય ખાઅના દા.
જોવે ઈસુ એને ચ્યા તીન શિષ્ય ડોગાવોયને ઉતતાજ ચ્યાય ચ્યાહાન યોક આગના દેની કા, કાદાલબી ઈ મા આખહા કા તુમાહાય કાય એઅયા જાવ લોગુ આંય, માઅહા પોહો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો નાંય ઓઅઇ જાવ.
તુમા માંહાટી સરકારા, એને રાજહા આગલા એને ગેર યહૂદી લોકહાવોય સાક્ષી બોનાહાટી ઉબા કોઅલા જાહા.
“હાચવીન રા! તુમા લોકહાન દેખાડાહાટી હારેં કામે મા કોઅહા, નાંય તે હોરગામાઅને પોરમેહેરા પાયને કાયબી પ્રતિફળ નાંય મિળી.”
“ઈ મા હોમજાહા, કા આંય મૂસા નિયમશાસ્ત્રાલ એને ભવિષ્યવક્તાહા લેખાલ નાશ કોઅરા યેનહો, આંય નાશ કોઅરા નાંય યેનહો, બાકી પુરાં કોઅરા યેનહો.
આંય મા કદર નાંય હોદુ, બાકી યોક હેય જો હોદહે કા મા કદર કોઅલો જાય, એને ઓ તોજ હેય જો ન્યાય બી કોઅહે.
જીં માઅહું પોતા કોઇન આખહે, તો પોતા વાહાવા કોઆડેહે, બાકી જીં માઅહું ચ્યાલ દોવાડનારા વાહવા કોઅહે તોજ ઈમાનદાર હેય એને ચ્યામાય કાય લુચ્ચાઈ નાંય હેય.
આંય માઅહા પાયને વાહવા આશા નાંય કોઉ.
તોદિહી તુમહાન ખુશ ખોબાર વાત આખના તોક મિળી.
તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં કા, “મા બારામાય કાદાલ આખના નાંય.”
તોવે ચ્યાય શિષ્યહાન ચેતાવણી દેની કા, કાદાલ નાંય આખના કા આંય ખ્રિસ્ત હેય.
ઈસુવે ચ્યાલ ઓ જાવાબ દેનો કા, “એહેકેન ઓઅરા દે, કાહાકા યે રીતે આમા તીં બોદા કોઅઇ રીયહા જીં પોરમેહેરાલ આમહે થી જોજહે” તોવે, યોહાન ઈસુવાલ બાપતિસ્મા દાંહાટી તિયાર ઓઈ ગીયો.
“બાકી તુમા પોતેજ હાચવીન રા, કાહાકા લોક તુમહાન કોચર્યેમાય લેય જાય એને સોબાયે ઠિકાણામાય માર દી, કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય, એને તુમહાન મા લીદે સરકારા, એને રાજહા આગલા ઉબા કોઅરી કા તુમહે ન્યાય કોએ. બાકી ચ્યા પરિણામ, તુમા ચ્યાહાન મા બારામાય હારી ખોબાર આખી હોકાહા.
ઈસુવે ચ્યાહાન કડાક ચેતાવણી દેની એને આખ્યાં “લોકહાન ખોબાર નાંય કોઅના કા આંય કું હેય.”
ઈસુ એને ચ્યા તીન શિષ્ય ડોગાવોયને ઉતતાજ ચ્યાય ચ્યાહાન યોક આગના દેની કા, કાદાલબી ઈ મા આખહા કા તુમહાય કાય એઅયા જાવ લોગુ આંય, માઅહા પોહો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો નાંય ઓઅઇ જાવ.
એને બોજ માઅહા માઅને બુત નિંગી ગીયા એને બોંબલા લાગ્યા કા તું પોરમેહેરા પોહો હેય, બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન દોમકાડયા એને આખા નાંય દેના, કાહાકા ચ્યાહાન ખોબાર આતી કા તો ખ્રિસ્ત હેય.
ચ્યે આયહો આબહો બોજ નોવાય પામ્યે, બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં, કા ઈ વાત કાદાલ નાંય આખના.
તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં કા, “મા બારામાય કાદાલ આખના નાંય કા આંય ખ્રિસ્ત હેય.”