15 કાય ઈ ઠીક નાંય હેય કા મા પોયહા મા ઇચ્છા કોઅઇ ખોરચુ? કાય તું ભોલાં ઓરી ચ્યાલ તું તો ખારાબ નોજારે કોઅઇ એઅતહો? બાકી તુલ અદેખાય નાંય લાગા જોજે કાહાકા આંય બીજહાહાટી ઉદાર હેતાંવ?’
લોબ, લુચ્ચાઈ, છેતારના, જુઠા કામ, નિંદા, અભિમાન, ઓકાલ વગારન્યો વાતો,
બાકી તો ડોળો ચોખ્ખો નાંય રોય, તે તો બોદા શરીરમાય આંદારાં ઓરી, યાહાટી જોવે તુમા બુલથી ઈ હુમાજતાહા કા તુમહે મોન ઉજવાડામાય હેય બાકી આસલીમાય આંદારામાય હેય, તે તુમહે આંદારને આંદારાં આસલીમાય બોજ કાળાં હેય.”
કાહાકા તુયે ચ્યાલ બોદા માઅહાવોય પુરો ઓદિકાર દેનહો, તોવે તો જ્યાહાલ તુયે ચ્યાલ દેનહા, ચ્યા બોદહાન તો અનંતજીવન દેય.
પેલ્લા તુમહાપાય પોરમેહેરાપાઅને નોવા જીવન નાંય આતા, તુમા ખારાબ કામ એને પાપ કોઅના લીદે મોઅલા લોકહા હારકે આતેં.
કાહાકા આપા ઈસુ ખ્રિસ્તાઆરે એકતામાય હેય, આપહાન પોરમેહેરા પાયને વારસો મિળી, કાહાકા પોરમેહેરાય આપહાન પેલ્લાજ નિવાડલા આતા, એને પોરમેહેર ચ્યા યોજના ઇસાબે બોદા કામ કોઅહે.
કાદાય બી તુમહાન બીજહા કોઅતા વોદારી મહત્વ નાંય દેનહા, તુમહાન બોદા કાય પોરમેહેરાપાઅને મિળલા હેય, તે તુમહાન ઘમંડ નાંય કોઅરા જોજે.
બાકી યહૂદી આગેવાનહાય ગીરદી દેખીન ઈર્ષ્યા કોય બાઆય ગીયા, એને નિંદા કોઇન પાઉલા વાતહે વિરુદમાય બોલા લાગ્યા.
ચ્યે સમયે ઈસુવે આખ્યાં, ઓ આબા, હોરગા એને દોરતી પ્રભુ, તો આભાર માનતાહાવ કાહાકા તુયે યો બોદ્યો વાતો ઓકલ્યેવાળા લોકહાન એને હોમાજદાર લોકહાન નાંય, બાકી જ્યા લોક સાદા સુદા હેય ચ્યાહાન દેખાડયોહો.
ઓ બાહાબોઅયેહેય, યોકા બિજાવોય દોષ મા લાવહા, યાહાટી કા તુમાહાવોય બી દોષ નાંય લાવલો જાય, ન્યાય કોઅનારા બોજ પાહી હેય એને યેયના તિયાર હેય.
ચ્ચાય પોતાનાજ ઇચ્છાયે કોય આમહાન હાચ્ચાયે વચનાકોય પોતે પોહેં બોનાડયે, કા આમા બોદા વિસ્વાસી ચ્ચાથી બોનાડલી ગીયલી બોદી યોક વસ્તુહુ બોદહાથી મહત્વા ભાગ હેતા, જેહેકોય પાકલા અનાજા પેલ્લા ફળ બોદહાથી મહત્વા ભાગ ઓઅહે.
જોવે આમા ખારાબ કામ એને પાપ કોઅના લીદે મોઅલા લોકહા હારકે આતેં, તે પોરમેહેરાય આપહાન ખ્રિસ્તાઆરે જીવતા કોઅયા, પોરમેહેરા સદા મોયા લીદે આપહે તારણ જાયલા હેય.
જીં તો કાંબારાં હેય, લેય લે એને જાતો રો, મા મોરજી હેય કા જોલાહાં તુલ દાંઉ તોલાહાંજ પાહાલાર્યાહાન બી દાવ.