43 બાકી પોરમેહેરા લોક ચ્યાહા આબહા રાજ્યામાય દિહા હારકા ચોમકી, જ્યા વોનાયા હાટી તિયાર હેય ચ્યા વોનાય લેય.”
“તોવે ઈસુવે આખ્યાં, તુમા ગેટહા યોક હાના ટોળા હારકે હેય, યાહાટી કોઅયેહેબી વાતે તુમા બીયહા મા, કાહાકા પોરમેહેર આબાલ ઈ ગોમ્યા, કા તુમહાન રાજ્ય દી.
જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય એને ચ્યા બારામાય હુમજે.
તોવે, રાજા ચ્યા જમણી વાળાહાલ આખરી, ‘ઓ મા આબહા બોરકાતવાળા લોક, યા, એને મા એને ચ્યા રાજ્યા ઓદિકારી ઓઅઇ જાય, જીં દુનિયા શુરવાતથી તુમહેહાટી તિયારી કોઅલા હેય.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય વોનાયા, પોરમેહેરાય ચ્ચા લોકહાન નિવાડલા હેય, જ્યા યા દુનિયા નોજરેમાય ગરીબ હેય, યાહાટી કા બોરહામાય મિલકાતવાળા ઓઅઇ જાય એને ચ્ચા રાજ્યા વારસો બોને, જ્યાથી પોરમેહેરાય આપહે પ્રેમ કોઅનારાહાન દેયના વાયદો કોઅયોહો.
યાહાટી ઓ મા પ્રિય વિસ્વાસી બાહાહાય, તુમહે બોરહો કોઅનામાય મજબુત રા એને જુઠા શિક્ષણાકોય ભરમાય મા જાહા, એને પ્રભુહાટી જીં કામ તુમા કોઅતેહે ચ્યામાય સાદા બોજ હારાં પામાંહાટી કોશિશ કોઆ, કાહાકા તુમહાન ખાત્રી હેય, કા જીં કામ તુમા પ્રભુહાટી કોઅતેહે તી નોકામ્યા નાંય હેય.
જેહેકોય મા હોરગ્યા આબહે માંહાટી યોક રાજ્ય ઠોરવ્યાહાં, તેહેકોય આંયબી તુમહેહાટી ઠોરાવતાહાવ.
આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, ચ્યા પાછે, આંય ચ્યા દિહયા લોગુ પાછે કોવેજ દારાખા રોહો નાંય પિયું, જાંઉ લોગુ આંય પોરમેહેરા રાજ્યામાય નોવો દારાખા રોહો નાંય પીયહીં”.
આંય ઉગાડો આતો, એને તુમાહાય માન ડોગલેં પોવાડયે, આંય માંદગી માય આતો, તોવે તુમાહાય મા ચાકરી કોઅયી, આંય જેલેમાય આતો તોવે તુમા માન મિળાં યેના.’”
જો વોનાયાંહાટી તિયાર હેય તો વોનાય લેય એને ચ્યા બારામાય હુમજે.”