37 તોવે ગીરાસેનિયા ભાગા આહીપાહીલ્યા લોકહાય ઈસુવાલ વિનાંતી કોઅયી કા, આમહે પાયરે જાતો રો; કાહાકા ચ્યા બોજ બિઇ ગીઅલા આતા, તોવે ચ્યા ઉડીમાય બોહીન જાતા રિયા.
એને યેયન ચ્યાહાય ચ્યાહાપાય માફી માગી, એને બારે લી જાયના વિનાંતી કોઅયી, કા શેહેરામાઅને જાતા રા.
“ઈસુય પોતાના શિષ્યહાન આખ્યાં, જો તુમહે વોનાયેહે, તો મા વોનાયેહે, જો તુમહાન નાંય ગોણે, તો માન નાંય ગોણે, એને માન નાંય ગોણે, તો માન દોવાડનારા પોરમેહેરાલ બી નાંય ગોણે.”
એને ચ્યા બિજા દુઉ ગાવામાય નિંગી ગીયા.
એને જાં તુમહાન લોક નાંય હાદેત, તાંઅરે નિંગી જાયા, એને ચ્યાહાન નિશાણી દાંહાટી, તુમહે પાગહા આરેને ઉદળાં તાંજ ખેખરી ટાકજા, ચ્યાહાન ઈ ચેતાવણી દાંહાટી કા પોરમેહેરા એહેરે મિળનારી સાજા ચ્યા પોતેજ જાબાવદાર હેય.
ચ્યાય ઈસુલ દેખ્યો તોવે બોંબલ્યો, એને ચ્યા આગલા ઉંબડો પોડીન આખ્યાં, “ઓ પરમપ્રધાન પોરમેહેરા પોહા ઈસુ! માન તું કાહા હેરાન કોઅતોહો? આંય તુલ વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા માન પીડા મા દેહે.”
ઈ એઇન સિમોન પિત્તર ઈસુવાલ પાગે પોડીન બોલ્યો, “પ્રભુ માયેપાઅને જાતો રો, કાહાકા આંય તે પાપી માઅહું હેતાઉ.”
તોવે ચ્યાહાય ઈસુલ વિનાંતી કોઅયી એને આખ્યાં કા તું આમહે હોદ માઅને જાતો રો.
તોવે શેહેરામાઅને બોજ લોક ઈસુવાલ મિળાહાટી બાઆ નિંગી યેના, એને ચ્યાલ એઇન વિનાંતી કોઅયી કા આમહે હોદ માઅને જાતો રો.
એને એએનારા માઅહાય આખ્યાં કા જ્યાલ બુત વોળાગલો માઅહું આતા ચ્યા કેહેકેન બોચાવ જાયો.
જ્યા માઅહામાયને બુત કાડયો તો, ઈસુલ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા, કા માન તોઆરે રા દે, બાકી ઈસુવે ચ્યાલ દોવાડીન આખ્યાં.