5 એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન, માઅહા પોહાલ આરામા દિહાવોય બી ઓદિકાર હેય.”
એને ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “પોરમેહેરાય માઅહાન પોરમેહેરા આરામા દિહયા હાટી નાંય બોનાડ્યા, બાકી પોરમેહેરાય માઅહાહાટી પોરમેહેરા આરામા દિહી બોનાડલો હેય.
માન રવિવારા દિહે, જો પ્રભુ દિહી હેય પવિત્ર આત્માય કોબજામાય લેય લેદો, એને આંય મા પાહાલારે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો જો તુતારી વાજે ઓહડો મોઠો આવાજામાય સાફ રીતે બોલી રિઅલો આતો.
તોવે યોક વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅને પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”.
તોવે તો કેહેકેન પોરમેહેરા માંડવામાય ગીયો, એને બેટ ચોડાવલ્યો બાખ્યો લેઈને ખાદ્યો, જ્યો યોખલા યાજકથી ખાવાય ચ્યો ચ્યે ખાદ્યો, એને હાંગાતિયાહાન બી દેન્યો?”
એહેકોય જાયા કા બિજા આરામા દિહી તો, સોબાયે ઠિકાણે જાયને હિકાડાં લાગ્યો; તાં યોક માઅહું આતા, ચ્યા જમણો આથ ઉખાય ગીઅલો આતો.